Of Jacques Wallage, burgemeester van Groningen, met genoegen terugdenkt aan de stripverhalen die hij in zijn jeugd ongetwijfeld gelezen heeft, is mij niet bekend. In zijn korte rede bij de opening van het nieuwe Nederlands Stripmuseum onthield hij de aanwezigen een terugblik op zijn eigen ervaring met het medium. De strip blijkt niettemin indruk te hebben gemaakt op de Groningse burgervader. Niet voor niets hekelde hij het culturele dédain voor het beeldverhaal en hoopte daar een einde aan te zien komen. De voornaamste reden voor zijn stripgeestdrift leek te schuilen in de karakterisering van het medium als 'democratisch communicatiemiddel'. Sterker nog, hier was zijns inziens zelfs sprake van 'het meest democratische onderdeel van de cultuur', wat de aanwezigheid van een museum in zijn gemeente dan ook ruimschoots rechtvaardigde.