De droom van een designer is de enigszins overdreven titel van een bijzondere uitgave van Loempia over het werk van André Franquin. Deze Belgische meester heeft zich bij zijn werk steeds laten inspireren door vormen en objecten die in de vijftiger en zestiger jaren al 'modern' werden aangemerkt.

Het boek, merendeels een jubileumuitgave van oude Ton en Tineke's, verhaalt verder in (slechts) 26 pagina's over de achtergronden waarbinnen Franquin werkte. Een reis naar Amerika heeft zijn blikveld verruimd. Zijn fascinatie voor de moderne vormgeving kreeg hiermee definitief gestalte. Hoewel de inleiding een aardig beeld geeft van Franquin als illustrator en mens en zijn relatie tot zijn directe omgeving had dit veel diepgaander kunnen zijn. Dit geldt ook voor het bijgeleverde beeldmateriaal. Als we anno 1990 terugkijken naar die tijd, wekt het verbazing dat het toen eigenlijk niet meer was dan een persoonlijke toegevoegde waarde. Het lijkt zo vanzelfsprekend dat naast de gags het decor een zo belangrijke rol speelt. Kijk maar hoe op dit moment iemand als Theo van den Boogaard daar mee omgaat. Dit zegt natuurlijk vooral veel over de benepen sfeer waarin het stripverhaal toen tot stand kwam. De invloed van de uitgever was groot waardoor er toch veel creatieve elementen verloren zijn gegaan. Binnen deze beperkingen zijn tekenaars als Franquin tot grote prestaties gekomen. Anderzijds is het stripverhaal meer dan 30 jaar later nog steeds niet uit het opgelegde stramien gekomen en daardoor nog niet gegroeid tot een werkelijk nieuwe vorm van gebonden kunst. Daarom is het met dit boek zo interessant te zien hoe Franquin zich inspande om juist deze elementen heel bewust in te voeren. Zijn voorliefde voor de 'D-70 Canapé' van Tecno is duidelijk. Deze bank, die overigens nog steeds geproduceerd wordt, heeft nu nog een grote waarde als ontwerp. Sterker nog, in 1989 is er een eigentijdse variant gemaakt op basis van hetzelfde principe. De Franse architect Jean Nouvel, die bekendheid kreeg door zijn ontwerp voor het Institute du Monde Arabe nabij de Notre Dame in Parijs, heeft een canapé voor een van zijn gebouwen ontworpen die een rechtstreekse afleiding is van de D-70. De constructie, het materiaalgebruik en de uitvoering zijn zeker eigentijds, maar het ontwerpprincipe is precies het zelfde: een bank als een autostoel, waarbij de zitting en rugleuning gelijkvormig zijn en in alle standen zijn te verzetten. Wie is deze canapé al in een strip tegengekomen? Ernst Evenblij (41) is in het dagelijks leven interieurarchitect BNI te Amsterdam De droom van een designer Franquin (Het inleidende dossier werd samengesteld door Didier Pasamonik en Eric Verhoest) Loempia 1990 ISBN 90-6771-153-5 Prijs ? 68,07 128 pagina's kleur (hk) 300 exemplaren, gesigneerd