Zijn bijnaam dankt hij aan zijn kwistige gebruik van dekwit. De bijbehorende anekdote is eigenlijk te onbeduidend om te vertellen, vindt hij. Grootspraak tegen de vriend met wie hij destijds veelvuldig samenwerkte: 'Ik ben King Typex.' Na zes, zeven jaar is de naam volledig ingeburgerd. Onder die naam staat de tekenaar in het telefoonboek en zelfs zijn dochtertje kent hem niet anders dan als 'papa Typex'. Op zijn visitekaartje gaat hij zelfs nog een stap verder en vermeldt hij, in nadrukkelijk meervoud, Studio's Typex. Adres en telefoonnummer zijn omkranst door de bezige Typex-flesjes, die ook in zijn tekeningen als signatuur terugkomen.