Herg?
Een depressieve Belgische padvinder
Hergé? Was daar niet iets mee? Toen de Vara enkele jaren geleden overwoog de tekenfilmserie naar de verhalen van Hergé aan te kopen, was er een moment van aarzeling. De schepper van Kuifje, had die niet gecollaboreerd in de Tweede Wereldoorlog? En waren zijn (eerste) verhalen niet doorspekt met racistische boodschappen? Dit soort aarzelingen en speculaties over het verleden brachten Hergés weduwe Fanny Rodwell-Vlamynck ertoe Pierre Assouline te vragen de definitieve biografie over de grondlegger van de Europese striptekencultuur te schrijven. Assouline, hoofdredacteur van het tijdschrift Lire, en biograaf van onder andere uitgever Gallimard en auteur Simenon, eiste carte blanche. Fanny Rodwell stemde toe en voor het eerst kreeg een biograaf toegang tot persoonlijke correspondentie en de archieven van de Stichting Hergé. Het resultaat van Assoulines speurwerk is indrukwekkend. Het lijvige boek, met zestien fotopagina's, boeit bovendien omdat het ook een tijdsbeeld geeft van België. Veel valt daardoor op zijn plaats, maar ook na vijfhonderd pagina's blijven er vragen onbeantwoord.