Op het eerste gezicht zijn de creaties van Charles Burns klassieke horrorverhalen met alle denkbare clichés: waanzinnige geleerden, keiharde detectives en nieuwsgierige tieners. Maar zo klassiek zijn de verhalen niet, want in zijn in koele, heldere stijl getekende verhalen vertelt deze tekenaar vooral over angst voor eenzaamheid, trauma's uit kinderjaren en vrees voor seksuele gevoelens. De gruwel komt bij Burns dus niet van monsters, maar uit het binnenste van de personages zelf. En dat is juist het beangstigende van zijn strips. Burns verwerkt in zijn verhalen elementen uit de populaire cultuur die indruk op hem maakten toen hij een kind was: kauwgomplaatjes, pulpblaadjes en monsterfilms. Deze vermengt hij met persoonlijke indrukken. Zijn verhalen verschenen niet alleen in het respectabele blad Raw, maar ook in tijdschriften als Prime cuts, Death rattle en Heavy Metal. De afgelopen vijftien jaar tijd zijn er slechts een paar boeken met zijn werk gepubliceerd: Skindeep, Curse of the Moleman, Blood Club en Hardboiled Detective Stories.