Tussen spreken en zwijgen
Mattotti en de kronkelpaden van het geheugen
Op een onbewaakt ogenblik kan het gebeuren dat je aan niets denkt. Geen enkele bewuste gedachte houdt je geest bezig en in het vacuüm dat zo ontstaat, kunnen schijnbaar betekenisloze beelden naar binnen glippen. Flarden van herinneringen, die onder de oppervlakte van het geheugen lagen opgeslagen.
Soms komen op zulke momenten, zonder directe aanleiding, beelden uit de boeken van de Italiaanse stripmaker Lorenzo Mattotti bij me naar boven, die zich kennelijk in hetzelfde compartiment van het onderbewustzijn hebben geïnstalleerd. Hoe moeilijk en ontoegankelijk ze op een rationeel niveau ook kunnen lijken, zijn verhalen zetten zich met kleine weerhaakjes vast in de herinnering van de lezer die bereid is zich voor Mattotti's verbeeldingswereld open te stellen. Dat geldt misschien het sterkst voor het album Fluister (eerste albumuitgave 1 989), dat onlangs in Nederlandse vertaling verscheen.