Het is 1966. Na een bloeiperiode begint de stripwereld een beetje in slaap te sukkelen en het moeizaam opgebouwde imago van kwaliteitsstrips dreigt af te brokkelen. Ook het weekblad Kuifje heeft net een bloeiende, profijtelijke periode doorgemaakt met schitterende topseries van nu reeds lang overleden en soms zelfs bijna vergeten tekenaars. Daarnaast verschenen er geregeld korte verhalen van hoogstaande kwaliteit in het blad, maar daar kunnen hoe langer hoe minder getalenteerde tekenaars voor worden geïnteresseerd. In 1966 begint er dan ook een leegte te dreigen.