Toeristen op één van de fraaiste waddeneilanden die Nederland rijk is, kunnen Kapitein Rob letterlijk en figuurlijk niet mislopen: speciaal gemaakte tegels van de stripkapitein en zijn trouwe viervoeter sieren vele straatjes, stegen en stoepen. De tentoonstelling is onlangs verlengd en uitgebreid. Wie met het boekje Kapitein Rob & Terschelling in de hand de wandelroute volgt, hoeft niets te missen...

Uitgeverij De Harmonie heeft een nieuwe Hamlet-vertaling uitgebracht, vermomd als Illustrated Classic. De verpakking belooft echter meer dan de inhoud waarmaakt. Een gemiste kans.

'Nadat Alexandra Verburg klaar was met het vereeuwigen van mijn boeventronie, vertelde ze me dat ze in een stripwinkel wel een album zou gaan kopen om te zien wat voor soort werk ik maak. Een album, verdomme!' Het zit Mars Gremmen (32) niet mee: honderden pagina's strips later - na zijn intrede in de Nederlandse stripwereld begin jaren negentig - en nog steeds géén album... Zijn productiviteit op stripgebied lijdt er niet onder, alhoewel hij in het verlengde van strips uitstapjes maakt naar scenario's (Sjors & Sjimmie), storyboarding en commercieel illustratiewerk.

De ware Robert Crumb-fan moet flink vermogend zijn, wil hij alles verzameld hebben van deze 'godfather' van de underground-comic. Een greep uit het recente aanbod: losse comics, de veertien delen van The Complete Crumb, de acht delen van Robert Crumb?s Sketchbook, diverse overzichtswerken, maar ook posters, T-shirts, buttons en zelfs beeldjes van populaire figuren als Mr. Snoid. Bij de Nederlandse uitgever Oog & Blik is kortgeleden Odds & Ends uitgekomen: een overzicht van vrij werk en werk in opdracht.

Vorig jaar verscheen Tot ziens, Jimmy, het twaalfde en laatste deel van de reeks De avonturen van Jimmy van Doren. Uitgever Dupuis zag vanwege de tegenvallende verkoopcijfers geen reden de reeks te continueren. Zo komt het dat de Belgische puber die zo verschrikkelijk veel van Afrika houdt geen avonturen op de savanne meer zal beleven. Zijn grote vriend, de safari-organisator Schatzy Schatzenbaum, hoeft zich niet langer te bekommeren om Jimmy's liefdesperikelen en Hermann, de tamme leeuw, heeft voor de laatste keer een racistische booswicht besprongen. Een weemoedig terugblik.

Wie alleen kijkt naar de economische infrastructuur zal niet opgetogen raken van de hedendaagse Amerikaanse stripwereld. Een uitgeverswereld (Time Warners DC en Disney) en een distributiemarkt (Diamond) met monopolistische trekken, dalende omzetten doordat lezers wegtrekken naar andere media, toenemende ongeletterdheid, de speculatieve uitspatting in de beginjaren negentig (toen uitgeverijen twaalf- en dertienjarigen wijsmaakten dat ze rijk konden worden wanneer ze alle speciale uitgaven van een comic zouden sparen), te ver doorgevoerde commercialisering (de is belangrijker dan de strips zelf), en een groeiende intolerante houding tegenover het medium bij het banggemaakte en overgevoelige publiek en de op veilig spelende politici.

De uit Brabant afkomstige striptekenaar Rob Derks (bekend van Pakje Bakmeel) heeft een zwak voor de Brabantse feestformatie Band Zonder Banaan. Zozeer zelfs dat hij de band voorstelde om een strip over ze te maken. Met succes: inmiddels is Derks de huistekenaar van BZB en schittert zijn strip in het fanclubblad en op de bandwebsite. 'Voor zover wij weten is Band Zonder Banaan de enige Nederlandse popgroep met een eigen strip.'

Patty Klein schrijft al meer dan vijfendertig jaar strips. Toch kom je haar naam maar zelden tegen in bladen als Stripschrift, Zozolala of Brabant Strip Magazine. Volkomen onverdiend, want haar oeuvre is immens. Hoeveel ze geschreven heeft, weet ze zelf ook niet meer, maar de kruipruimte onder haar huis ligt volgestouwd met duizenden en nog eens duizenden knipsels. Dat ze nog steeds achter de coulissen van het striptoneel staat is dan ook verwonderlijk. Ze werkte met vele tekenaars samen (Piet Wijn, Dino Attanasio, Gerrit de Jager en Jan van Haasteren om er een paar te noemen) en haar naam staat dan ook boven heel veel stripseries. De bekendste daarvan is Noortje, die ze inmiddels al vijfentwintig jaar maakt met Jan Steeman. In november 2000 werd dit jubileum uitgebreid gevierd in Tina en binnenkort wordt de 1250e aflevering gepubliceerd.

Ger Apeldoorn wil zijn zelfgeschreven hoorspel-toneelstuk The King and Me over Jack Kirby op tournee sturen door de Verenigde Staten. Eerder boekte hij er in Engeland succes mee.

'De Strip komt de wereld der literatuur binnen' kopte de boekenbijlage van The New York Times deze winter enthousiast. De aanleiding hiervoor was de publicatie van de 'graphic novels' David Boring van Daniel Clowes en Jimmy Corrigan, the Smartest Kid on Earth van Chris Ware bij literaire uitgeverij Random House/Pantheon. Het artikel, dat werd geschreven door David Eggers, momenteel de hipste jonge Amerikaanse schrijver, proclameert dat de strip met deze boeken volwassen is geworden. Elke zichzelf respecterende intellectueel kan ze voortaan zonder gêne op zijn/haar koffietafel laten slingeren.

Dinsdag 9 januari 2001. Carol Voges overleden. Striptekenaar Ruud Hulleman vroeg zijn bevriende tekenaars en eveneens Voges-bewonderaars Peter Pontiac en Roel Smit om een ode te brengen aan de overleden tekenaar van Pa Pinkelman. Het getekende en geschreven resultaat treft u hieronder aan.

Peter Pontiac (pseudoniem van Peter Pollmann) heeft een meesterwerk gemaakt; een 167 pagina's tellende brief aan zijn vader, verluchtigd met tekeningen. De tekenaar poogt op die manier het leven te reconstrueren van een man die in de Tweede Wereldoorlog te veel sympathie had voor nazi-idealen en die zich na de oorlog amper aan het nieuwe politieke klimaat kon aanpassen. Uiteindelijk verdween Joop Pollmann in 1978 spoorloos op Curaçao. Pontiac worstelt in zijn boek Kraut met twee vragen: Waarom fascist en waarom vermist?

De kwelgeest van een politiek tekenaar voor een dagblad luistert naar de naam 'tijd'. Gedwongen als hij is te tekenen voor de vluchtige, dagelijkse actualiteit, loopt de tekenaar de niet geringe kans dat zijn politieke prenten zienderogen aan betekenis inboeten om uiteindelijk betekenisloos en onbegrepen voorgoed uit het bewustzijn te verdwijnen. Oorlogen, dictators, verkiezingen, politieke moorden, volksbevrijders: geen mens of gebeurtenis kan zich onttrekken aan het noodlot van de vergetelheid. Een lot dat zij delen met de aan hen gewijde cartoons en tekeningen. Vandaar ook de lange onderschriften die schrijvers van geschiedenisboeken nodig hebben om een spotprent uit de 18e of 19e eeuw opnieuw tot leven te wekken.

De 21e eeuw begint niet slecht voor de Nederlandse cartoonwereld. Leverde het jaar 2000 al diverse interessante producties op, het jaar 2001 lijkt ook veelbelovend.

In Hongkong hebben westerse strips niet of nauwelijks aanhang. De meeste strips zijn van Chinese of Japanse makelij. In de jaren tachtig waren de Chinese Kung Fu-strips zeer populair, meestal gebaseerd op Chinese fantasielegenden (Legend of the Condor Heroes, Buddha fist). Je kunt deze uitgaven vergelijken met de manier waarop superheldenstrips uit de Verenigde Staten worden uitgebracht: een slappe omslag en veel gebruik van kleur. Na veel problemen bij Tin Ha, de uitgeverij die het grootste deel van de Kung Fu-strips uitbracht, is dit genre flink geslonken.