Arin is archeologisch aannemelijk
Arin is een realistisch getekende, historische strip van scenarist Frans Le Roux en de debuterende striptekenaar Roelof Wijtsma. Het eerste album, De gebroken beker, vertelt het vijfduizend jaar oude verhaal van enkele hunebedbouwers aan de hand van archeologische opgravingen in 2005. Bij de totstandkoming van het boek werkten de auteurs nauw samen met archeologen. 'Het is niet superverantwoorde geschiedenis, maar wel aannemelijk.'
Rabat?'s Ibicus
Ruim 270 pagina's grafisch genot
Het communisme heeft na de val van de Muur afgedaan als serieuze politiek, zo lijkt het. Ex-communisten biechten hun verleden van zich af (behalve Harry Mulisch) en in Rusland, waar het allemaal begon, heeft de beurs meer macht dan vroeger de KGB. Dat was in de jaren '60 en '70 wel anders. Arbeiders in Groningen en linkse studenten wilden toen van geen kritiek op het communisme weten en de BVD vond hen dan ook staatsgevaarlijk. Kortom: je was voor of tegen. In vergelijking met deze zwart/wit-stellingname valt op, dat veel ooggetuigen van de Russische revolutie er zelf een tweeslachtige houding op na hielden.
Dik Bruynesteyn
Het jaar 2000 is een echt sportjaar. Sportliefhebbers hebben al hun hart kunnen ophalen aan het EK en de Tour de France en op dit moment zijn de Olympische Spelen in volle gang.
Een mooi moment dus om Dik Bruynesteyn nog eens voor het voetlicht te halen. Al kort na de Tweede Wereldoorlog begon hij aan een carrière als sporttekenaar, die tot de dag van vandaag voortduurt.
Begonnen als karikaturist, werd hij vooral bekend met zijn strip Appie Happie. Ook is hij bekend van zijn tekeningen voor televisie, die hij achter de schermen tekende, maar vaak ook live voor de camera.
Het onaangename oeuvre van Willem
'Majesteitsschenner' wint Stripschapprijs
De controversiële Nederlandse cartoonist en striptekenaar Willem, pseudoniem van Bernard Willem Holtrop (Ermelo, 1941), krijgt tijdens de Stripdagen Den Bosch de Stripschapprijs voor zijn gehele oeuvre.
Een portret van een eigenzinnig tekenaar die in zijn werk de confrontatie zoekt.
Papieren drama's
Strips op de planken - Toneel met balloons
Theater en strip hebben meer overeenkomsten dan men aanvankelijk zou denken. De expositie Papieren drama's in Vlaams Cultuurhuis De Brakke Grond toonde van 16 augustus tot en met 17 september enkele fraaie staaltjes van verstript toneel, met bijdragen van onder meer Hanco Kolk, Stripschapprijswinnaar Willem, Johan de Moor en de Franse Amok-tekenaars Yvan Alagbé en Olivier Marboeuf. De resultaten zijn verrassend.
Land in zicht
Itali?
In Italië gaat de meeste aandacht van de stripuitgevers uit naar de jeugd, die overspoeld wordt met commerciële initiatieven. Er zijn twee uitgeverijen die de markt domineren: uitgeverij Sergio Bonelli, bekend van de avonturenstrips (onder meer Tex, Dylan Dog en Nathan Never), en de Walt Disney Company Italië, die de grootste producent van Disney-strips ter wereld is. De kiosken vormen nog steeds de belangrijkste afzetmarkt op het gebied van strips. Zij verkopen de meeste albums.
Jean-Charles Kraehn
Een nazaat van Charlier
Hoeveel leed kan een mens verdragen? In het eerste deel van Spoorloos van Jean-Charles Kraehn (De poppenverzamelaar) wordt eerst de vrouw van hoofdpersoon Gil Saint-André ontvoerd, schijnbaar door een seriemoordenaar, de 'Poppenverzamelaar'. De man komt om als de politie hem probeert te arresteren, maar meteen daarna ontvoert een bende misdadigers ook het dochtertje van Saint-André. In het tweede deel van de serie - Losgeld voor een kind - wordt het vermoeden dat aan het einde van deel één wordt uitgesproken, bevestigd: de Poppenverzamelaar is niet verantwoordelijk voor de verdwijning van Gils echtgenote. De man opereerde tegelijkertijd met de echte ontvoerders in dezelfde buurt, en was gefixeerd op hetzelfde type vrouw.
Land in zicht
Nieuw-Zeeland
In navolging van andere landen heeft ook Nieuw-Zeeland in de afgelopen twaalf maanden te kampen gehad met de sluiting van een flink aantal stripwinkels. De belangstelling om mainstream junk te lezen, is sterk tanende. Alleen de inmiddels gestopte krantenstrip Footrot flats van Murray Ball over een schaapherder en zijn hond - die ook te lezen was in kranten uit Australië, Scandinavië en Duitsland - kan op veel populariteit rekenen. Het impliceert dat het er met onze landelijke stripindustrie slecht voorstaat.
Herg?'s grafische hoogstandjes in Haarlem
Het Frans Halsmuseum in Haarlem organiseerde tot en met 12 juni jongstleden - in samenwerking met de Fondation Hergé en de Stichting Beeldverhaal Nederland - een tentoonstelling rond het Kuifje-album De Blauwe Lotus. In dit vijfde verhaal vond Hergé zijn definitieve vorm. De publicatie riep ook protesten op, omdat Kuifje stelling nam in een internationaal conflict.
Parc Ast?rix
Francofoon lusthof
Zo'n 35 kilometer ten noorden van Lutetia ligt Horti Astericenses, oftewel Parc Astérix. Het pretpark vierde vorig jaar zijn tienjarig jubileum. Hoewel Frans van karakter vormt deze uit de kluiten gewassen kermis een goed alternatief voor mensen die Disneyland Parijs te druk vinden.
Einde van 'Cow and Chicken' is geen einde voor schepper David Feiss
De 'Butt King' stort zich op nieuwe projecten
Tekenfilmzender Cartoon Network heeft besloten de populaire tekenfilmserie Cow and Chicken stop te zetten. Schepper David Feiss is hierdoor behoorlijk aangeslagen. 'Dit is echt mijn favoriete serie, ik zou zo alles erbij neergooien om er weer aan te kunnen werken', vertelt de tekenaar tijdens een bezoekje aan Nederland, waar zijn tekenfilm een hoge populariteit geniet. Maar Feiss zit niet bij de pakken neer: hij had nog wat ideetjes liggen en is ook nog gevraagd door een bevriend tekenaar voor een leuk projectje.
Hermandad maakt zelf politiestrips
Politieagenten vormen voor stripauteurs dankbare personages. Ze duiken dan ook met de regelmaat van de klok op in stripverhalen. Soms gebeurt het andersom: dan gebruikt de politie het medium strip om een boodschap over te brengen. Het korps in de regio Brabant Zuid-Oost licht met behulp van de zelf ontwikkelde serie Nick & Linda leerlingen voor over de gevolgen van criminaliteit.
Sigmund maken - Ik wist niet dat het zo simpel was
Masterclass Peter de Wit
15 juni 2000. In de ontvangsthal van De Volkskrant zit al een jongeman te wachten wanneer ik binnenkom. Duidelijk in afwachting van wat komen gaat, doet hij uit de doeken hoe hijzelf hier vanavond terecht is gekomen. 'Ik heb deze masterclass cadeau gekregen van mijn moeder,' zegt hij en informeert naar de reden van mijn aanwezigheid. Wanneer ik hem vertel dat ik hier ben namens Stripschrift, een stripinformatieblad, zegt hij verbaasd: 'Kun je over strips dan wat schrijven?' Vervolgens gaat hij vrij opzichtig een pocketboekje lezen. 'Gummbah, dat vind ik nou humor!' Dit kon nog wel eens een interessante Sigmund-sessie worden.
Index
Stripschrift jaargang 32
Overal waar twee getallen door een 'slash' worden gescheiden staat het eerste getal voor het nummer van Stripschrift binnen de 32e jaargang en het tweede voor de pagina in dat nummer waarop het artikel/de recensie een aanvang neemt. Diverse rubrieken - zoals 'Actualiteiten', 'En verder...' en Olav Beemers 'Stars & Strips' - zijn niet in deze index opgenomen.
Jean Giraud
De moeilijke kunst van het verrassen
Jean Giraud (1938) - alias Moebius, alias Gir - heeft grote successen achter zich liggen, maar tijd om op zijn lauweren te rusten gunt hij zichzelf niet. Als tekenaar dan wel scenarist werkt hij momenteel aan een achttal series tegelijk, waaronder verschillende spin-offs van Blueberry en een nieuwe Incal. Bovendien heeft hij video games ontworpen, richt hij exposities in en maakt hij zeefdrukken voor zijn galerie in Parijs. Tussen al deze werkzaamheden door heeft hij enkele uren tijd gevonden voor een interview in meerdere delen, waarin hij zijn verschillende projecten in perspectief plaatst.