In het najaar van 1992 startte Warner Brothers met de tekenfilmversie Batman: The Animated Series en de makers en het publiek konden toen niet vermoeden dat de reeks zo'n succes zou worden. Na de twee speelfilms Batman (1989) en Batman Returns (1992) leek de introductie van een tekenfilmversie voor televisie al gauw op het uitmelken van een bioscoopsucces, maar de Batman-serie bleek allesbehalve een goedkope rip off.

Al zo'n dertig jaar in de wereld van de strips, ben ik van de generatie die heeft leren lezen met de tijdschriften Kuifje, Robbedoes, Pilote en Vaillant... Ik ben dus een lezer, die altijd gefascineerd is geweest door helden. Toen ik op mijn beurt de mazzel had om voor de uitgevers waarvoor ik werkte verhalen uit te mogen kiezen, heb ik er natuurlijk naar gezocht om nieuwe helden te lanceren.

Dienstjubilea zijn uit de mode. Er wil nog wel eens iemand tien jaar bij het bedrijf zijn en in een enkel geval wordt er een feestje gegeven voor een vijfentwintigjarig jubileum, maar dan heb je het doorgaans wel gehad. In deze tijd van carrière-moves en uitzendbureaus valt er niet veel meer te vieren. Uitzonderlijk was dan ook het feest dat striptekenaar/illustrator Harry Balm vorig jaar kon vieren: hij was 42½ jaar in dienst van de VNU en kon stoppen met werken. Het beeld van een bedaarde, stokoude jubilaris doemt op aan de horizon, maar niets is minder waar. Balm trad al op vijftienjarige leeftijd in dienst van, wat toen nog uitgeverij De Spaarnestad was en een simpele rekensom leert dat hij nu dus negenenvijftig is.

Cartoon Network onderscheidt zich van andere zenders door 24 uur per etmaal tekenfilms uit te zenden. En niet alleen voor kinderen, maar ook voor twintigers en dertigers die in de jaren zeventig in pyjama met chocolademelk op de bank naar Yogi Bear en The Flintstones zaten te kijken. Zij zappen ook nu naar de tv-zender voor een portie geanimeerde nostalgie of om hun eigen kroost bezig te houden. Het tekenfilmkanaal, te ontvangen in 42 Europese landen, bedient peuters, kleuters, skaters, anita's, dinky's, solo's en baby-boomers. Bijna iedereen dus... maar met een landelijk bereik van 60% is nog niet iedereen voorzien van een dagelijkse dosis Scooby-snacks. In een grijze kantoorzuil in Amsterdam vragen we Mathieu Nagelkerke, algemeen directeur van Cartoon Network Nederland, of de zender hard op weg is een concurrent te worden van de bestaande commerciële zenders.

In het jaar 2000 is het 500 jaar geleden dat Brazilië werd 'ontdekt' door de Portugezen. Tegelijkertijd bestaat het stripverhaal er 130 jaar. Een mijlpaal voor de Brazilianen, alleen al omdat de drukpers er pas in 1808 zijn intrede deed. Brazilië was het laatste land in Noord- en Zuid-Amerika dat zelfstandig drukwerk kon vervaardigen. Dit leidde in 1869 tot de uitgave van het eerste stripverhaal, Nho Quim van Angelo Agostini.

Plons, met een welgemikte worp gooien twee Belgen begin 1999 hun boek Tintin chez Jules Verne als een steen in de vijver van stripliefhebbers en Tintinofielen. 'Jullie wisten het niet, maar Hergé jatte veel personages en ideeën van Jules Verne', is de stelling van stripkenner Michel Deligne en filosoof Jean-Paul Tomasi. Zij leggen een invalshoek bloot die Kuifologen als Huib van Opstal en Pierre Assouline over het hoofd zagen. Hun boek kan het begin zijn van een nieuw debat over Kuifje en zijn schepper.

Strips met een overwegend homoseksueel of lesbisch lezerspubliek zijn veroordeeld tot een klein maar trouw lezerspubliek. Een uitzondering daarop is wellicht de Duitse tekenaar Ralf König, die na de succesvolle verfilming van zijn strip Der Bewegte Mann ook door een breed (lees: heteroseksueel) publiek meer en meer werd gelezen. Van het album Het killercondoom verscheen ook een Nederlandse vertaling, maar daar bleef het bij. In Amerika is weliswaar een bloeiende underground-cultuur van homostrips, maar deze zijn hoofdzakelijk pornografisch: veel hoogtepunten, behalve vanuit artistiek oogpunt. Alison Bechdel is met haar satirische, autobiografische verhalen één van de weinigen die het genre 'homostrip' een wat serieuzer aanzien geven: uniek in een door superhelden-comics gedomineerde stripmarkt. Is er dan niet één stripuitgever die gewoon eerlijk zegt dat al die gespierde kerels in strakke maillots en bonte capejes nou niet bepaald echte kerels zijn?

Alison Bechdel is de bedenker van de strip Dykes To Watch Out For, waarin lesbische vrouwen de hoofdrol spelen. De strip is in Amerika inmiddels zo succesvol, dat zestig Amerikaanse en Canadese kranten hem publiceren. De acht albums die zijn uitgegeven, staan allen op de bestsellerlijst en werden inmiddels vertaald in het Italiaans, Tsjechisch, Frans, Duits en Japans. Ter gelegenheid van het vijftienjarig jubileum van haar strip heeft Bechdel een boek over haar levenswerk uitgebracht: The Indelible Alison Bechdel: Confessions, Comics And Miscellaneous Dykes To Watch Out For.

Overal waar twee getallen door een 'slash' worden gescheiden staat het eerste getal voor het nummer van Stripschrift binnen de 31e jaargang en het tweede voor de pagina in dat nummer waarop het artikel/de recensie een aanvang neemt. Diverse rubrieken - zoals 'Actualiteiten', 'En verder...' en Olav Beemers 'Stars & Strips' - zijn niet in deze index opgenomen.

Erwin Sels (Antwerpen, 1963) begon als assistent van zijn vader Frank Sels (1940-1986). Na een periode van vallen en opstaan kreeg hij zijn grote kans toen Jean-François Charles hem vroeg de strip De pioniers van de nieuwe wereld over te nemen. Dit voorjaar verscheen het eerste deel van zijn nieuwe historische strip Claymore tegelijk in het Nederlands en het Frans, waarmee Ersel zijn internationale status bevestigt.

Met strakke regelmaat produceert Jean-François Charles jaarlijks twee albums: als tekenaar een deel van de reeks Fox, geschreven door Jean Dufaux, en als scenarist een aflevering van De pioniers van de nieuwe wereld, getekend door Ersel.

Een serie over de bekendste Donald Duck-auteurs op de drempel van de 21e eeuw kan tamelijk eentonig worden: alle auteurs die artistiek en commercieel succes oogsten, hebben zich laten inspireren door Carl Barks. Zo ook Marco Rota (Milaan, 1942) die net als zijn beste collega-Duck-tekenaars een lange staat van dienst in de stripwereld heeft.

In 1997 strandden de ambitieuze plannen van Han Peekel om een pretpark rond strips en cartoons op te zetten. Cartoondam zou echter niet de eerste stripattractie in Nederland zijn geweest: in 1955 al opende Rommeldam zijn poorten. Het miniatuurstadje, opgebouwd rond de figuren uit de Bommel-strip van Marten Toonder, was helaas een kort leven beschoren.

Mijn vader was amper negen jaar jaar oud toen hij Tintin au pays des Soviets ontdekte in Le Petit Vingtièmé Siècle, de kinderbijlage van de Brussels krant Le Vingtièmé Siècle. Het eerste Kuifje-verhaal was toen, in België, het eerste moderne stripverhaal, waar beeld en tekst samenvloeiden. Een echte openbaring dus, want jaren later, toen hij het (voor de zoveelste maal) aan zijn kinderen vertelde, klonk het elke keer als een revolutie. Hij was nog altijd verbaasd, fier en blij omdat hij dit hoogst belangrijk evenement persoonlijk beleefd had.

Aan het einde van de jaren tachtig publiceerde Paul Teng bij uitgeverij Casterman twee opmerkelijke stripromans: Libertair intermezzo en De vrienden van Igor Steiner. Daarna bleef het lange tijd stil. Voor Lombard maakte hij twee Russische biografieën, die in Nederland gemengd werden ontvangen. Vorig jaar verscheen het eerste deel van een nieuwe reeks middeleeuwse avonturenverhalen - Shane - waarin Teng bewees dat hij stilaan is uitgegroeid tot een van Nederlands beste realistische tekenaars.