Geachte aanwezigen, Alvorens iets te zeggen over de Stripschapprijs wil ik eerst nog wat anders kwijt en dat betreft het programmaboekje. In dat boekje staat een bibliografie van mijn werk. Dat wil zeggen: een vlijtig iemand heeft naarstig gespeurd naar alles wat ik ooit gepubliceerd heb en heeft dat vervolgens naar titel en datum genoteerd. Niet foutloos natuurlijk, zeker wat de buitenlandse publicaties betreft zijn er heel wat omissies, maar dat is bij zo'n karwei ook niet zo vreemd, dus daar zult u mij niet ècht over horen. Wat me wèl ergert is, dat mij blijkens deze bibliografie werk wordt toegedicht, dat niet van mij is en dan doel ik natuurlijk op de Panda- en Tom Poes-verhalen, die ik getekend zou hebben.

De uitgevers lijken het goed voor te hebben met de Nederlandse stripliefhebber. Bijna tegelijk verschenen de eerste albums in twee luxe reeksen, die allebei Prestige worden genoemd. Daarnaast is Dargaud zelfs met een tweede serie hardcovers begonnen, de Collectie Première. Kort na elkaar zijn de eerste twee delen daarvan verschenen: Harry Dickson: De bende van de spin door Zanon en Vanderhaeghe, en De dwaze monnik van Vink.

De Strip-3-daagse 1986 is weer achter de rug. De Stripschrift-redactie heeft gemeend dit jaar een uitgebreide verslaggeving van de gebeurtenissen die zich daar afspeelden te moeten verzorgen. Dankzij Het Stripschap hebben onze redacteuren zowel voor als achter de schermen een kijkje kunnen nemen. Vijf dagen lang vlogen deze persmuskieten door het Turfschip, van activiteit naar activiteit. Het resultaat ziet u in de hiernavolgende fotoreportage.

Vorig jaar maakte de Rotterdamse tekenaar Rob Peters een bescheiden comeback. Uitgeverij De Lijn begon met het uitbrengen van zijn verzamelde werk en bundelde de strips die Peters in de jaren zestig samen met tekstschrijver Jules Deelder voor Robbedoes had gemaakt. De beide delen, Amber en Akka en Professor Hilarius, boden het publiek een nieuwe of hernieuwde kennismaking met Rob Peters, striptekenaar in ruste, maar zeer actief als beeldend kunstenaar en illustrator, onder andere voor het blad Playboy en uitgeverij Bert Bakker.

Vijftig jaar geleden brak de Spaanse Burgeroorlog uit. Onder leiding van generaal Franco kwam rechts Spanje in opstand tegen de Volksfront-regering. De burgeroorlog werd door inmenging van buitenlandse troepen en vrijwilligers een internationale zaak. No Pasaran! gaat over de Spaanse Burgeroorlog en de propaganda in Spanje en Nederland rond de oorlog. Over een Nederlandse vrijwilliger en over een thuisblijver. Een beeldverhaal met tekeningen en foto's, pamfletten en affiches.

In Stripschrift 184, 2 jaar geleden, ontvouwde Jos Wauters, hoofdredacteur van Robbedoes, enthousiast zijn plannen om nieuwe strips van Nederlands(-talig)e tekenaars te gaan publiceren, want door gestaag doordrukken had hij bij de Dupuis-directie weten te bereiken dat de Nederlandstalige redactie de helft van Robbedoes geheel naar eigen inzicht mocht vullen, een unieke situatie bij een tijdschrift waarin bijna een halve eeuw lang de Franstalige redactie volledig de dienst had uitgemaakt. Nu, twee jaar later, is er van die plannen weinig meer over. Even heeft er, onder Wauters' leiding, een fris windje door Robbedoes gewaaid, maar tegenwoordig staat de inhoud van het gehele blad weer onder stevige controle van de Franstaligen. En niet alleen zijn plannen, maar ook Wauters zelf is verdwenen bij Dupuis. Hij is overgestapt naar uitgeverij Standaard, waar hij zich onder meer bezig houdt met een opzet voor de ontwikkeling van een uitgebreide stripbijlage bij het dagblad De Standaard. Zowel over zijn Robbedoes-periode als over zijn huidige Standaard-werk handelt onderstaand interview. Het werd gehouden op 13 februari, de dag nadat Karel Cavens (oud-hoofdredacteur van Robbedoes) overleed, waardoor een medegeplanned interview met zijn zoon Erwin (huidige hoofdredacteur van Robbedoes) naar een beter tijdstip moest worden verschoven.

Je bent zo oud als je je voelt, wordt wel beweerd. Volgens die bewering is Wim Meuldijk met zijn eenentachtig jaar een jonge man. Hij werkt momenteel aan een aantal projecten rond Pipo de clown, onder andere de nieuwe Pipo-film Pipo en de p-p-parelridder die 20 november in première gaat, en geeft het ene interview na het andere. Op de salontafel ligt de director's cut van The fellowship of the ring. 'Die heb ik net zitten bekijken. vind ik zó'n fantastisch boek, dat heb ik al ik-weet-niet-hoe-vaak gelezen. Elke winter lees ik het weer, ik ken het inmiddels uit mijn hoofd.' Het grootste deel van het jaar brengt Meuldijk door in zijn huis in de binnenlanden van Spanje. 'Om te schrijven heb ik rust nodig om me heen. Ik woon ver van al het toerisme, alhoewel ik aan de horizon de eerste bulldozers al zie verschijnen...'

Geert de Weyer, van het Vlaamse dagblad De Morgen, is één van de weinige professionele journalisten in de Lage Landen die schrijft over strips. Maar professionaliteit en de stripwereld gaan niet goed samen, ontdekte De Weyer. Hij stuitte op een muur van bekrompenheid, corruptie, rancune en puur venijn. 'Het werken werd mij onmogelijk gemaakt'.

Gerrit de Jager en Hein de Kort stapten dit jaar over van stripuitgever Big Balloon naar de literaire uitgeverij M. Eerder koos ook Martin Lodewijk voor dezelfde uitgever. Wat zoeken gelauwerde tekenaars bij een literaire uitgeverij die vooral fantasy en thrillers in zijn fonds heeft? Wij treffen de tekenaars in de sfeervolle ambiance van het Ambassade Hotel in Amsterdam. Een kringgesprek.

De steeds terugkerende klaagzang over gebrek aan waardering voor het medium strip verdient de nodige nuancering. Alleen in universitaire kringen haalt men nog de neus op voor het beeldverhaal. Hopelijk brengt het promotie-onderzoek van Pascal Lefèvre daarin verandering.

Begin dit jaar trad Bas van der Schot (33) toe tot de Hall of Fame der Nederlandse politieke cartoonisten: hij won de prestigieuze Inktspotprijs. Als jongste winnaar ooit voelt hij echter geen druk. 'Ik ben niet meer bang dat ik blokkeer.'

Er is dit jaar gesjoemeld bij de toekenning van de Stripschapprijs aan Reid, Geleijnse en Van Tol, de makers van Fokke & Sukke. Het Stripschapbestuur heeft geen onafhankelijke jury geraadpleegd, maar zelf een keuze gemaakt - een overtreding van de eigen huisregels. Dit amateurisme helpt dertig jaar prijshistorie in één klap om zeep.

Arboris bedient de Nederlandse en buitenlandse stripmarkt al meer dan twintig jaar. Daarmee kan deze uitgever een uitzonderlijk constante waarde in de wereld van de Nederlandse strip worden genoemd. Daarbij opgeteld het feit dat het bedrijf begin dit jaar in andere - zij het vertrouwde - handen is terechtgekomen, geeft voldoende aanleiding voor een goed gesprek. Mede-eigenaar Herman Jonas praat ons bij.

'Leer Chinees', roept beeldhouwer Egide Rombaux regelmatig tegen zijn leerlingen aan de Academie voor Schone Kunsten in Brussel. Het is 1933 en de leraar beeldhouwkunst roemt daarmee de kwaliteiten van Tchang Tchong-jen, een student met 'een opmerkelijk gevoel voor de materie'. Wat de leraar niet weet is dat hij op dat moment impliciet een pluim uitdeelt aan één van de op dat moment nog onbekende klassieke helden uit het Kuifje-universum.