1 april. Wie kan een meer toepasselijke datum bedenken voor een interview met Mannetje en Mannetje? Aangekomen bij de studio in Amsterdam zijn Hanco Kolk en Peter de Wit al druk in gesprek. Hanco was die ochtend in ondertrouw gegaan, zo vertelde hij: 'Het stelde niet veel voor; alleen een formuliertje invullen en dan zeggen ze dat het mag. Eh, dat je mag trouwen dus. Wist je dat je kinderen pas wettig worden als je trouwt? Belachelijk!' 'Ja, Hanco, hoe gaat het eigenlijk met die bastaardjes van je?' 'Zo kan die wel weer, De Wit!'

In het weekend van 13, 14 en 15 december van het af gelopen jaar vond het 117e Assaut plaats, het gala van het korps adelborsten van het KIM (Koninklijk Instituut van de Marine). Het gala stond in het teken van het stripverhaal met als thema Waar woorden te kort schieten. De Stripschrift-redactie vroeg aan Koos Schulte of hij een kijkje wilde nemen bij de voorbereidingen van het grootste gala van de Lage Landen. Hij toog naar Den Helder en sprak daar begin december '91 met Sander Verhoef, oudstejaars en voorzitter van de Assaut-commissie.

Na het lezen van het artikel Kuifje en de Alfaschurk van Domien ten Berge in het vorige nummer van Stripschrift was ik eerlijk gezegd door de vloedgolf van woorden doodgeslagen. Niet dat ik het teveel moeite vond om mijzelf door deze brij te worstelen, maar omdat hier geen scherpzinnige criticus aan het woord was, maar een ijdeltuit die zijn behendigheid met de bal wilde laten zien zonder tot scoren te komen.

Duitsland heeft als stripproducerend land lange tijd geen rol van betekenis gespeeld. De Duitse striplezers moesten het doen met Fix & Foxi, lilliputboekjes en vertalingen van Amerikaanse strips. Pas in de jaren '80 kwam er in deze situatie verandering. De achterstand die de Duitse lezers hadden werd in rap tempo ingehaald en eindelijk konden ook zij kennis maken met goed uitgegeven stripalbums van Franse en Belgische makelij zoals wij die al heel lang kennen. De productie van stripverhalen van eigen bodem groeide in de afgelopen jaren mee.

Neerlands trots overzee, Daan Jippes, was weer eens in het vaderland. Rond 1980 verruilde hij de Nederlandse Donald Duck voor het Amerikaanse moederbedrijf. In de VS hervatte hij zijn Disney-carrière als ontwerper op de merchandising-afdeling en later belandde hij bij Disney Animation. Inmiddels heeft hij daar ontslag genomen. Hoe het hem daar is vergaan, wat zijn visie op Disney is en wat hem verder zoal bezighoudt lees je in navolgend vraaggesprek.

Nederland heeft zijn Ollie B. Bommel, België zijn Kuifje, Frankrijk zijn Asterix en Japan... Japan heeft zijn Akira. Een schepping van Katsuhiro Otomo. Naar het schijnt één van Japans' belangrijkste striptekenaars, wiens creatie Akira de Japjes sinds het begin van de jaren '80 mateloos in de ban houdt.

Stefan Verwey tekent 25 jaar voor De Volkskrant, een jubileum dus. Vanaf 1973 verschenen cartoons van Verwey in de De Volkskrant-rubriek Dag in dag uit. Door ziekte van Verwey zelf en met de komst van andere redacteuren, verdwenen die cartoons plotseling weer van hun vertrouwde plek, ze maakten plaats voor 'sprekende dropjes' van Marc Terstroet. Verwey tekent nog steeds voor De Volkskrant, maar niet meer zo regelmatig als vroeger. Hij is verdrongen naar het zaterdagsbijvoegsel, waarin hij af en toe iets mag tekenen bij een artikel.

De Nederlandse Kuifje-specialist Har Brok, die karrenvrachten informatie over Kuifje heeft verzameld in Kuifje, een Stripschrift-special uit 1979, heeft in het jubileumnummer van Stripschrift van februari 1992 alle publicaties over het onvoltooide Kuifje-avontuur onderzocht op het probleem van de bendeleider. Hij geeft ook zelf een mening over de identiteit van deze schurk, door de kwaliteit van alle aangedragen argumenten en theorieën te beoordelen. Dat siert hem, want de lezer heeft er niets aan, als zijn conclusie was geweest, dat hij er niet uitgekomen was. Ik kies voor een andere aanpak van deze intrigerende kwestie: wie verschuilt zich achter de mysterieuze magiër Endaddine Akass? Ik kom niet meteen met mijn antwoord, want een loze bewering heeft geen kracht van bewijs. Ik reconstrueer het hele album vanuit zijn positie in de hele serie, en dan komt de schurk vanzelf te voorschijn.

Zes jaar na Rampokan: Java, het boek waarmee Peter van Dongen zijn naam als belangrijk stripauteur definitief vestigde, is dan eindelijk Rampokan: Celebes verschenen.

Deze maand verschijnt bij De Bezige Bij een stripversie van Charles Dickens' A Christmas Carol door Dick Matena. Voor hij van De avonden in de wereld van Jan Wolkers' Kort Amerikaans duikt, heeft hij een kleine zijstap gemaakt naar deze kerstklassieker. Het is niet de eerste verstripping van dit sfeervolle boek en zeker ook niet de laatste. Maar wel de eerste die gebruik maakt van de integrale tekst. De eerste die ook echt wordt uitgegeven, tenminste...

Met de stripversie van A Chrismas Carol brengt Dick Matena een ode aan Charles Dickens. Net als bij De avonden is ook in dit beeldverhaal de tekst integraal opgenomen, in de vertaling van Else Hoog. Tal van personages in dit beroemdste kerstverhaal aller tijden heeft Matena gebaseerd op figuren uit de vaderlandse literaire wereld, zoals Stripschrift laat zien in dit archief. Kijk en geniet!

Overal waar twee getallen door een 'slash' worden gescheiden staat het eerste getal voor het nummer van Stripschrift binnen de 36e jaargang en het tweede voor de pagina in dat nummer waarop het artikel/de recensie een aanvang neemt. Diverse rubrieken zoals Actua, Valreep, En verder... en Heinz Service Spread - zijn niet in deze index opgenomen. Op onze website Stripschrift Online (www.stripschrift.nl) kan via de databank uiteraard meer in detail worden gezocht.

Tien jaar lang gaf hij zijn strips noodgedwongen uit in eigen beheer. Daarbij nam hij zich voor de kleine kantjes van de homogemeenschap uit te vergroten. Hij verwierf er een eigen, trouw publiek mee. Ook zijn recente Oscar Wilde-bewerking Het belang van Ernst kreeg een opvallend homotintje. Gesprek met selfmade stripauteur Tom Bouden wiens strips steeds vaker de weg naar het buitenland vinden.

Eind oktober vorig jaar werd in Antwerpen Hic Sunt Leones 1 voorgesteld, een (strip)-anthologie die drie jaar productietijd in beslag nam. De kleine Vlaamse uitgeverij Bries is daarmee aan haar indrukwekkendste uitgave toe en vult voorlopig een leemte op die na het ter ziele gegane stripblad lnk is ontstaan.