Jean Graton (1923) heeft een 54-jarige loopbaan als striptekenaar achter de rug. Na een korte verbintenis met Dupuis stapte hij in 1953 over naar Lombard. Dat was het startsein voor een indrukwekkende maar ook tumultueuze loopbaan. Graton voer het liefst zijn eigen koers, en die botste vooral met uitgevers. Nauw verwant met de stripscene heeft hij heeft zich nooit gevoeld; wel met de autorensport. In 2005 stopte hij als auteur van Michel Vaillant, maar achter de schermen roert deze Belgische Breton zich desgewenst nog stevig.

Aloys Oosterwijk heeft de laatste paar jaar niet stilgezeten. Om Willems wereld wat meer bekendheid te geven, heeft hij een eigen website opgezet. Daar kun je alles lezen over zijn albums, e-cards van alle personages bestellen, nalezen hoe zijn wekelijkse gagstrip voor Panorama ontstaat en meer te weten komen over Oosterwijks andere projecten. Twee vallen daarbij op: ten eerste een pagina gewijd aan zijn vrij werk dat in de zomer van 2006 werd tentoongesteld in Modehuis Trix en Rees in Arnhem. Prachtige, warme tekeningen in sepia, die hij maakte tijdens zijn vakanties in Frankrijk. En ten tweede de reconstructietekeningen die hij nu alweer twee jaar lang maakt voor de bladen Panorama en Panorama Verdacht!

Na bijna een jaar kreeg de Argentijnse stripmaker Quino eindelijk zijn prijs uit 2005 van het Prins Claus Fonds uitgereikt. Op de Nederlandse ambassade in Buenos Aires zei de bedenker van Mafalda bij het in ontvangst nemen van de prijs dat 'het een zotheid betrof van vredelievende mensen'.

Onlangs verscheen bij uitgeverij Casterman een verrassend nieuw deel in de reeks Lefranc. In De meester van het atoom keert de dappere verslaggever van Jacques Martin terug naar zijn roots, de jaren 1950. Een nieuw avontuur van een nieuwe schrijver en een nieuwe tekenaar... maar niet helemaal, want het had eigenlijk vijftig jaar geleden al moeten verschijnen.

Aan overzichtswerken die striphelden, striptekenaars en hun media uit heden en verleden in kaart brengen, lijkt nauwelijks en gebrek te bestaan. Zeker op de Engelstalige markt, en dan vooral in de Verenigde Staten, verschijnen elk jaar wel één of meer rijk geïllustreerde hardcover-boeken die pretenderen de lezer nader in te wijden in de wereld van de strip. Vaak blijkt echter dat de inhoud niet geheel kan voldoen aan de gewekte verwachtingen: niet alleen zorgen persoonlijke voorkeuren van de auteurs soms voor een ondoorgrondelijke, zo niet volstrekt willekeurige selectie uit mainstream strips, maar vaak blijkt de interpretatie van de beschreven 'stripwereld' beperkt tot de productie uit de Verenigde Staten, aangevuld met een paar markante producten uit de Frans-Belgische school. Tim Pilcher en Brad Brooks, als auteurs en redacteuren al geruime tijd actief in de Britse stripscene, hebben met hun boek The Essential Guide to World Comics geprobeerd niet in die oude valkuil te vallen.

De naam Georges Mazure zal menigeen op het verkeerde been zetten. Dat is toch die tekenaar Maz, die van Dick Bos? Nee, dus niet. Georges Mazure (1919-1980) was wel de jongere broer van Alfred Mazure, heeft zelfs kort meegewerkt aan diens Dick Bos, maar maakte nadrukkelijk naam als veelzijdig illustrator, striptekenaar, schrijver, journalist en schilder. Zijn werk staat momenteel weer in de belangstelling. In februari kwamen bij uitgeverij Boumaar maar liefst drie strips van zijn hand tegelijk uit: alle verhalen van Dolf Staal en Don O. Kay werden herdrukt; daarnaast verscheen Laat 't maar aan Psmith over, gebaseerd op het gelijknamige boek van P.G. Wodehouse, voor het eerst in boekvorm.

Begin 2007 werd stripminnend Nederland blij verrast met een aantal nieuwe krantenstrips in Algemeen Dagblad. Maar dat is niet de enige krantenstripverrassing dit jaar. Begin februari zag ook Elsje het daglicht, een gloednieuwe krantenstrip over de grote gedachten van een klein meisje. Tekenaar en schrijver zijn Gerben Valkema en Eric Hercules, die elkaar hebben leren kennen 'via' Jan, Jans en de kinderen. Ongehinderd door de voor sommigen onhoudbare werkdruk van het produceren van een dagelijkse strook, gaan ze op zoek naar 'dat ene ongrijpbare, wat je niet uitrekenen kan'. We praten erover met Gerben Valkema.

Wie had kunnen denken toen Marten Toonder twintig jaar geleden een punt zette achter zijn dagelijkse krantenstrip dat Heer Bommel en Tom Poes twee decennia later nieuw leven zouden krijgen in de vorm van een groots opgezette dagelijkse hoorspelserie? 440 afleveringen van Bommel (14 minuten per aflevering) zijn sinds 5 februari van dit jaar twee keer per werkdag te beluisteren via de Concertzender (14.00-14.15 uur) en Radio 1 (00.45-01.00 uur). Verder zijn alle uitgezonden afleveringen via de website www.hoorspelbommel.nl ook te beluisteren of als podcast te verkrijgen. Stripschrift mocht in de voorbije maanden haar oor te luisteren leggen bij de totstandkoming van Bommel en sprak met de voornaamste medewerkers: regisseur Peter te Nuyl en acteurs Mark Rietman en Jacob Derwig. We belden ook nog even met Carla Back die jarenlang nauw bij Toonder betrokken was en die de onderhandelingen met de makers voor haar rekening nam.

Een goeie neus voor kwaliteit hebben ze bij Beeld Beeld. Deze vzw (vereniging zonder winstoogmerk) heeft een expositie ingericht rond één van de belangrijkste vertegenwoordigers van het Zuid-Amerikaanse beeldverhaal: José Muñoz. De Argentijnse tekenaar sleepte begin dit jaar één van de meest prestigieuze stripprijzen in de wacht: de Grote Prijs van Angoulême.

In Frankrijk stemmen wekelijks tussen vier en vijf miljoen kijkers af op de humoristische middeleeuwse tv-serie Kaamelott. De Vlaamse stripauteur Steven Dupré werd gevraagd er een kwalitatieve stripreeks van te maken en ziet na jaren ploeteren de deur naar een internationale doorbraak wijd open staan. Een gesprek met de 39-jarige auteur.

Drie bekende, maar erg verschillende tekenaars die elk drie aparte verhalen verbeelden rond de mythe Dracula, zijn Ierse schepper en de wrede inspirator van Wachije. Het idee voor deze ambitieuze trilogie kwam van Yves Huppen - de zoon van Hermann - en auteur Dany, die met het kortgeleden verschenen Transsylvanië het project afrondde. Een gesprek (met een vrouwengek).

In 2006 verschenen 8 reguliere nummers van Stripschrift en... voor het eerst volledig in kleur! Verder ontvingen abonnees als Stripschriftgift bij nummer 4 het boekje The Making of Havank over de totstandkoming van het album Hoofden op hol van Daan Jippes alias Danier. Overal waar twee getallen door een 'slash' worden gescheiden staat het eerste getal voor het nummer van Stripschrift binnen de 38e jaargang en het tweede voor de pagina in dat nummer waarop het artikel/de recensie een aanvang neemt. Diverse rubrieken zoals 'Actua'. 'Valreep'. 'En verder...' en 'Heinz Service Spread' zijn niet in deze index opgenomen. Via de databank kan uiteraard meer in detail worden gezocht.

In 2005 verschenen 8 reguliere nummers van , maar ook een extra nummer 5bis vanwege het overlijden van Marten Toonder. Verder ontvingen abonnees als Stripschriftgift bij nummer 1 het boekje Theaterdier van Peter de Wit. Overal waar twee getallen door een 'slash' worden gescheiden staat het eerste getal voor het nummer van Stripschrift binnen de 36e jaargang en het tweede voor de pagina in dat nummer waarop het artikel/de recensie een aanvang neemt. Diverse rubrieken zoals Actua, Valreep, En verder... en Heinz Service Spread - zijn niet in deze index opgenomen. Via de databank kan uiteraard meer in detail worden gezocht.

Enkele collega-tekenaars waarschuwden me: Jeroom (Jeroom Snelders, 1977) laat zich niet makkelijk interviewen. Desalniettemin toont hij zich in de e-mails die ik met hem uitwissel wellevend. Hij stelt zelfs voor me met zijn wagen te komen oppikken op het station en stuurt me zijn persoonsbeschrijving: 'Zwarte jas, zwart haar, zwarte bril, lelijke mens'.

Een kleine tweehonderd jaar geleden staat Woutertje Pieterse, jong romanpersonage te Amsterdam, op de stoep van de leesbibliotheek in de Hartenstraat. Zal hij het durven... naar binnen te gaan en Glorioso te lenen... dat verdorven boek met alle fantasieën die een jongen zich maar wensen kan? Hij heeft er z'n Bijbel voor verkocht. Even later staat hij met zijn net verworven schat op een 'onnodig' bruggetje bij twee molens te lezen. Het leven van Woutertje zal daarna nooit meer hetzelfde zijn...