Op 25 april vierde Albert Uderzo (1927) zijn 80e verjaardag. Tijdens de recente uitreiking van zijn koninklijke onderscheiding in de residentie van de Nederlandse ambassadeur in Parijs, hadden wij de gelegenheid de auteur te ontmoeten. Hij sprak over zijn laatste album en de mogelijkheid van een 34e avontuur van Asterix.

Het is 1945: de oorlog is net voorbij en de 21-jarige Paul Cuvelier (1923) wordt door een gemeenschappelijke kennis aan Hergé voorgesteld. Die kan je wel wat handige tips geven waarmee je als kunstenaar goed uit de voeten kan, zo redeneert de kennis. Het is een verrassende ontmoeting: Hergé is ondersteboven van het talent van de jonge kunstenaar. Hij stimuleert Cuvelier met het voorstel een strip te maken naar een scenario dat hij samen met Edgar P. Jacobs heeft verzonnen: Tom Colby. Cuvelier stelt hen niet teleur en men is hem dan ook niet vergeten als er in 1946 een nieuw blad gaat verschijnen...

De strip Vader & Dochter maakte Peter de Wit - in opdracht van Comic House - vier jaar voor Mikro Gids en daarna nog even voor Veronica Magazine. De Wit: 'Bij het ontwerpen van deze strip had ik Het Goede Gevoel. De situatie rond een vader, een dochter en de overleden moeder maakte het meteen méér dan een gewone gagstrip en ik kon er helemaal induiken. Maar de serie waarin ze het graf van de moeder bezoeken (zie het album De mannetjes van De Wit) bracht nogal wat negatieve reacties teweeg bij lezers en toen zakte het bij mij een beetje in. Je denkt met iets bijzonders bezig te zijn en het wordt niet opgepikt. Daarna werd het tòch een gewone gagstrip, met gelukkig nog wel een paar goede series erin. Toen Veronica Magazine wilde stoppen liet ik in het laatste stripje de vader sterven en de dochter zelfmoord plegen en dat was dat.'

Pieter Hogenbirk (1957) is al vanaf 1983 als zelfstandig illustrator, cartoonist en kunstenaar aan de slag. Toch kenden slechts weinig mensen uit het stripwereldje hem. Zijn deelname aan Stripstrijd in Het Parool in 2006 bracht daarin flink verandering.

Een klein huisje aan een groene dijk in Noord-Holland. Ik parkeer mijn auto in het gras en waai met een flinke windstoot in de rug het smalle woonerf binnen. In de zijdeur van het huisje staat een kleine man, één van de helden van mijn jeugd, de striptekenaar Dick Bruynesteyn (Rotterdam, 1927). (N.B. Dick Bruynesteyn signeert zijn tekeningen met 'Dik'. In het artikel duid ik de persoon Bruynesteyn aan als Dick en de tekenaar als Dik.) De ruimte in het dijkhuisje lijkt kleiner dan hij in werkelijkheid is door de wanorde van kranten, tijdschriften en knipsels die her en der liggen uitgespreid. Dicks partner is een paar dagen in Frankrijk en van die gelegenheid maakt de tekenaar gebruik om zijn archief te ordenen. We nemen plaats aan een houten werktafel waar ik allereerst twee van huis meegenomen plakboeken uitspreid. Het eerste en verreweg het belangrijkste boek is mijn Dik-boek, een kantoorboek SVH 230/31, zeventig bladen vol met Dik-tekeningen, waarvan hij zelf het grootste deel niet meer bezit. 'Otto Gloria, heb ik die ooit getekend? Het moet wel, want hij is van mij. Kijk nou eens: één van mijn eerste tekeningen: Pietje van der Kuil. En hier Theo Timmermans, broodmager nog. Later is hij erg dik geworden. Goede voetballer, een heel gevoelige jongen ook. Grote genade, wat heb ik toch veel tekeningen gemaakt! Ik zou er graag een aantal willen overtekenen. Fotokopiëren kan ook? Nou, in dat geval...'

Het indrukwekkende boek Studio Vandersteen - Kroniek van een legende - 1947-1990 toont voor het eerst via talrijke getuigenissen een blik achter de schermen van Willy Vandersteens uiterst succesvolle studio. Zowel de hoogte- en dieptepunten als overwinningen en teleurstellingen komen aan bod. Een gesprek met schrijver Ronald Grossey.

Tekenaar Jack Staller (1942) heeft een voorliefde voor maritieme geschiedenis, in het bijzonder de 17e eeuw. Dit jaar verscheen bij uitgeverij Aprilis het door hem geïllustreerde boek Michiel Adriaenszoon de Ruyter, de admiraal. Eerder al maakte Staller illustraties voor In de schaduw van de Vliegende Hollander en publiceerde hij een strip over dit spookschip.

Vrijheid - blijheid', zo luidt het motto van Félix Meynet (Chablais, 1961). Hij doet wat hij leuk vindt en van wat hij leuk vindt maakt hij zijn werk. Hij is niet alleen striptekenaar, maar ook ski/snowboard-leraar in de Franse Alpen, het gebied waar hij vandaan komt. Hier vindt hij de rust en de inspiratie voor zijn tekenwerk. Meynet boekte snel succes met zijn debuutstrip Dubbel M en maakt vandaag de dag furore met Karaat.

De tweejaarlijkse stripconferentie van de International Bande Dessinée Society vond dit jaar plaats in Londen. Op deze bijeenkomst van onderzoekers uit tal van Europese landen en uit Amerika, die zich specialiseren in Franstalige strips, presenteerde Thierry Groensteen zijn onlangs verschenen boek The System of Comics.

Zijn fantasy-epos Voorbij de steen is ten einde. Een venijnig dispuut met Arboris lag daaraan ten grondslag. Maar Antwerpenaar Ken Broeders zit niet stil. Kortgeleden verscheen zijn stripbewerking van Cyrano de Bergerac. Zijn voorliefde voor geschiedenis zal ook in de nabije toekomst leiden tot nieuwe titels. Een gesprek met een bescheiden auteur.

De laatste jaren hebben de Nederlanders weinig meer gehoord van de Vlaamse volkskomiek Urbanus van Anus. In de jaren tachtig speelde hij 'Nederland nog platter dan het al was' met z'n clowneske mix van flauwe grappen, 95 absurde gedachten en melige liedjes. Hij was een clown die cabaretier was en een cabaretier van het absurde. Daarna probeerde hij door te breken als filmkomiek. Helaas was hij vergeten dat wij hier in de lage landen geen filmklimaat hebben en al helemaal geen comedyregisseurs. Na tien jaar dook hij in 1998 nog één keer het theater in en scoorde als vanouds. Daarna zagen we hem in Nederland nooit meer terug. Behalve als z'n enige succesvolle film Hector weer eens herhaald werd, met onze eigen Sylvia Millecam als de vrouw van z'n dromen.

Het is 1966. Na een bloeiperiode begint de stripwereld een beetje in slaap te sukkelen en het moeizaam opgebouwde imago van kwaliteitsstrips dreigt af te brokkelen. Ook het weekblad Kuifje heeft net een bloeiende, profijtelijke periode doorgemaakt met schitterende topseries van nu reeds lang overleden en soms zelfs bijna vergeten tekenaars. Daarnaast verschenen er geregeld korte verhalen van hoogstaande kwaliteit in het blad, maar daar kunnen hoe langer hoe minder getalenteerde tekenaars voor worden geïnteresseerd. In 1966 begint er dan ook een leegte te dreigen.

Jan Bart Dieperink (1969) bedenkt strips, cartoons èn animaties. Zijn bekendste creatie is Hermanus, de clowneske dagstrip die hij samen met Herman van Veen voor krantenconcern Wegener maakte. Met Martin-Jan - 'The White Cowboy' - van Santen probeert hij momenteel omroepen te interesseren voor een tekenfilmversie van Gerrit de Jagers Zusje. En, o ja, hij geeft ook nog verkooptrainingen aan winkel- en horecapersoneel!

Ook dit jaar zal de redactie van Stripschrift op De Stripdagen voltallig acte de présence geven. Samen met onze uitgever Stripstift bemannen wij op zaterdag 29 en zondag 30 september een mooie stand en hebben ook nog eens veel speciale gasten uitgenodigd. Op deze pagina's geven we een overzicht van alle aanwezige auteurs. Bij elke auteur staat duidelijk op welke dag hij of zij aanwezig is. We hopen veel van onze lezers te mogen verwelkomen!

Aloys Oosterwijk, schepper van de Panorama-strip Willems wereld, krijgt de Stripschapprijs 2007. De burgemeester van Houten, Cor Lamers, overhandigt hem deze belangrijkste Nederlandse stripprijs op zaterdag 29 september tijdens De Stripdagen.