Het is 's avonds een uur of zeven, op één van de weinige mooie julidagen van dit jaar, als ik op het station van Zandvoort aankom en Toon van Driel (Amsterdam, 1945) telefonisch laat weten dat ik gearriveerd ben. Even later rijdt Van Driel zijn lila limousine voor en zoeven we rustig en geruisloos in zijn Lexus naar zijn fraaie appartement aan de kust. Nog iets later zitten we genietend van de avondzon op zijn balkon. Het uitzicht is indrukwekkend: links de duinen waar wandelpaden strepen trekken door het landschap en rechts de klotsende zee. Als je heel goed luistert hoor je de golven zachtjes op het strand ploffen. Van Driel neemt tevreden plaats. Zijn leven, voorzien van ups en downs, lijkt zich in rustiger vaarwater te bevinden. Dat wil echter niet zeggen dat hij geen plannen meer heeft; integendeel zelfs. De drie uur die we praten zijn eigenlijk niet eens voldoende om alles uitvoerig aan de orde te stellen.

Dick Bos, de detective uit de jaren veertig die generaties is bijgebleven dankzij zijn archaïsch taalgebruik en zijn vechttechnieken, staat nu op het toneel. Peter Drost (48) speelt de solorol en vertolkt zowel het personage Dick Bos als diens 'schepper' (in het stuk) Norbert Terschure. De regie van het theaterstuk Dick Bos, een mix van toneel en film, is in handen van Michael Helmerhorst (56).Tijdens de try-outs spraken we met beiden over detectives, film noir, taal en Dick Bos: 'Dick Bos, een hardboiled detective, maar dan in de polder met Nederlandse teksten.'

Largo Winch is één van de populairste moderne stripreeksen van Europa. Dit jaar verscheen het vijftiende avontuur: De drie ogen van de bewakers van de tao. In dit eerste deel van een tweeluik bevinden Winch en co zich in Hongkong, Dubai, Saint Tropez en Tibet. De economische inslag is er als vanouds. Een gesprek met auteur Philippe Francq over het succes van de reeks, de tv-serie, de aankomende film en de samenwerking met wellicht de meest invloedrijke Europese stripscenarist, Jean van Hamme.

Ruim tienduizend heeft Bertus (Bertus Klaassen, 1938) er gemaakt: 10 verschillen-cartoons. Decennialang voor De Gelderlander, maar inmiddels voor alle Wegener-kranten. Zijn palmares bestaat uit nog veel meer cartoons, illustraties, strips èn filmproducties! Milde humor kenmerkt zijn werk. De Nijmeegse tekenaar, tegenwoordig wonend in Grave, doet het inmiddels rustiger aan, maar zijn kritische blik blijft scherp. 'Pas de laatste vijf jaar ben ik echt tevreden over mijn tekeningen.

De in 2004 overleden Julius Schwartz was vóór de Tweede Wereldoorlog één van de oprichters van het allereerste sciencefictionfanmagazine Time Travellers. Daarna werd hij literair agent voor sciencefictionschrijvers als Alfred Bester, Robert Bloch en Ray Radbury. Toen aan het begin van de jaren 1940 de pulpmarkt begon in te zakken, nam hij het aanbod van z'n vriend Mort Weisinger aan om te komen werken voor DC, de uitgever van Superman. Langzaam werkte hij zich binnen de uitgeverij omhoog. In het voorjaar van 1951 was Schwartz redacteur van de sciencefictiontitel Strange Adventures en deed hij een belangrijke ontdekking: apen verkopen!

Ook dit jaar reisde uw favoriete Stripschrift-journalist Mars Gremmen (ja, ik) weer naar Houten af om ? zolang de accu van zijn fototoestelletje het toeliet ? kiekjes te schieten van de alom aanwezige stripmakers.

In 1999, 2000 en 2002 schilderde René Follet drie korte verhalen voor Spirou. Twee daarvan verschenen ook in Robbedoes (Tijl Uilenspiegel: Celebraal pigment in nummer 3228 uit 2000 en Cilia in nummer 3361 uit 2002), maar Lune Bleue uit Spirou 3208 van 1999 werd door de Vlaamse redactie niet overgenomen. Stripschrift kreeg toestemming om deze omissie op de volgende pagina's recht te zetten.

De eerste keer dat ik René Follet tegenkwam ging hij nog onder de naam Ref. Het was in 1949, Robbedoes 498. Een zwart/wit-illustratie bij het korte verhaal van de week: Fort-Cheyenne, en, voor zover ik kan nagaan zijn allereerste illustratie in een stripblad! En ik weet het nog als de dag van gisteren. Een indiaan in pluimentooi werpt een tomahawk naar een andere indiaan tegen een achtergrond van wigwams. De dynamiek was verpletterend voor de tienjarige Lodewijk. Tot dan toe was Paul Cuvelier dè virtuoze tekenaar van de strip. In één klap werd hij vergezeld en zelfs voorbijgestreefd door Ref! En de volgende twee jaar bleef ik Ref-fan! Humoristisch, realistisch, altijd getekend vanuit exuberante standpunten met een fascinerende mix van klare lijn en realisme. Waar bij Cuvelier beide gescheiden bleven, gingen ze bij Ref op onnavolgbare wijze in elkaar over. Vergeet niet, hij kwam voor dat Hollandse jongetje uit de lucht vallen!

Gerard Soeteman (Amsterdam, 1936) is één van de belangrijkste filmscenaristen van Nederland. Samen met Paul Verhoeven schreef hij de scripts voor filmklassiekers als Turks fruit (1973), Soldaat van Oranje (1977) en recentelijk Zwartboek (2006). Daarbij werken ze zo hecht samen dat - zoals Soeteman zelf zegt - 'het vaak niet meer duidelijk is waar ik ophoud met regisseren en Paul begint met scenarioschrijven.' Maar ook met Fons Rademakers maakte hij films, waaronder de met een Oscar bekroonde film De aanslag (1986). Toch komt hij zelden of nooit op de set. 'Wat moet ik daar nou doen, joh, behalve mensen in de weg lopen en me rot vervelen?' Momenteel heeft hij twee scenario's onder handen. Met Paul Verhoeven werkt hij aan de verfilming van Jan Siebelinks Knielen op een bed violen en zelf schreef hij een scenario over de ondergang van De Batavia, een VOC-schip dat onder mysterieuze omstandigheden voor de kust van Australië verging. Niet alleen heeft hij een kast met boeken over dit schip in zijn werkkamer staan, maar hij hoopt binnenkort naar Australië af te reizen om ter plaatse onderzoek te doen.

Op 13 november kwam er een opvallend einde aan de uitermate succesvolle X///-reeks. Zowel de oorspronkelijk Vlaamse tekenaar William Vance als de Franse grootmeester Jean Giraud tekenden elk één van de twee, tegelijkertijd verschenen 'laatste' delen van de eerste cyclus. Een nieuwe hype lijkt begonnen. In de Verenigde Staten kocht Marvel de rechten op, een nieuwe cyclus staat in de startblokken en Val Kilmer en Stephen Dorf spelen de hoofdrollen in de twee aanstormende X///-films. Een gesprek met William Vance over het begin en - let op de aanhalingstekens - 'einde' van de reeks.

In 2005 verscheen bij uitgeverij Stripstift een 80 pagina's tellende special rond William Vance. Achterin dat boek is een uitgebreide bibliografie opgenomen, verzorgd door Ed Hengeveld. Op deze pagina 'praat' Ed de eigenaars van het boek weer helemaal bij tot en met 2007. Deze pagina is als PDF beschikbaar via de actua-databank. Haal daar op, print uit, voeg toe!

Met zijn eerste album De brieven van Krivtsov uit 1995 vestigt louri Jigounov (1967) in één klap zijn naam. Ook zijn serie Alfa - negen reguliere delen en een dossier - is een schot in de roos. Al snel wordt hij in één adem genoemd met andere grote tekenaars. Jigounov vertelt openhartig over zijn Russische achtergrond, zijn loopbaan als striptekenaar, en over de toekomst van Alfa.

De drie vrienden Jean-Michel Charlier, René Goscinny en Albert Uderzo schrijven stripgeschiedenis als ze in 1959 'het geïllustreerde magazine voor de jeugd' Pilote oprichten. Het stripblad zou, vanaf de eerste dag, toen de oplage van 300.000 exemplaren binnen 24 uur was uitverkocht, tot aan het einde - in 1989 -een legendarische naam verwerven en een ommezwaai in de Franse stripwereld veroorzaken. Eén van de klassieke avonturenseries die voor het openingsnummer werden verzonnen is Roodbaard.

Winsor McCay (1867-1934) staat vooral bekend om zijn schitterende kinderstrip Little Nemo. Maar er zijn nog zoveel andere mooie series van McCay. De zwartgallige strip Dream of the Rarebit Fiend bij voorbeeld, waarvan een Duitse fan - Ulrich Merkl - een prachtig boek heeft uitgebracht.