Recensies

Dat was wel even schrikken, die foto op de omslag van de videoband, want die zag er niet bepaald veelbelovend uit. Onder de titel Prince Valiant in de oude vertrouwde lettering van Hal Foster staat een soort, tja, waar lijkt dit op? Nadere beschouwing leert ons dat hier een ridder is bedoeld, maar op het eerste gezicht lijkt het meer een robot of een futuristische ruimtereiziger. Dus als dit Prince Valiant moet voorstellen? Gelukkig valt het allemaal vreselijk mee. De film vertelt zijn verhaal vlot, de decors en kostuums zien er verzorgd uit, de acteurs vari?ren van zeer redelijk tot goed (Edward Fox als Koning Arthur en een leuke demonische rol van Joanna - Absolutely Fabulous - Lumley als Morgan Ie Fay), er zit humor in, kortom, het is best een aardige film om naar te kijken. Er is maar ??n probleempje: wat heeft deze film in vredesnaam met Prince Valiant te maken? Er komt een jongeman in voor die zich zo noemt, verder loopt er een aantrekkelijke jongedame in rond die zegt Ilene te heten en het geheel speelt zich af in een vaag soort Middeleeuwen rond de legendarische Koning Arthur, maar daarmee hebben we alle overeenkomsten met de Valiant-strip wel gehad. Het filmverhaal is geen Valiant-verhaal, de film-Valiant heeft een veel vlotter karakter dan de strip-Valiant, de film-llene vecht een stevig potje mee, wat de vrouwen in de strip niet in hun hoofd zouden halen, en vooral: de sfeer van de film heeft absoluut niets te maken met de sfeer van de strip. Terwijl de Valiant-strip een plechtstatige ernst uitstraalt en een traag ritme heeft, waardoor je van een verstilde atmosfeer kunt spreken, barst de Valiant-film uit zijn voegen van de actie en het tempo. Kortom, hier staat een moderne, vlot gemaakte actiefilm tegenover een zestig jaar oud stripverhaal uit een periode toen iedereen nog tijd genoeg had om op zijn gemak te genieten van verstilde tekeningen, die in uiterst bedaard tempo een verhaal vertellen. En voor humor was in die strip al helemaal geen plaats, althans niet voor de snelle understatement-humor en lichte zelfspot uit deze film. Wat dat betreft blijft de oude verfilming uit 1954, met Robert Wagner in de titelrol, veel dichter bij het origineel. Valiant lijkt hier op Valiant, het verhaal is bekend uit de strip, de decors en kostuums zijn direct afkomstig uit Fosters tekeningen, kortom, de strip komt hier rechtstreeks tot leven. Het enige probleem bij deze oude versie is: je verveelt je dood. Er zit totaal geen tempo in, spanning is volledig afwezig, je zit naar een bordkartonnen film te kijken. Het lijkt dus wel, maar verder is er weinig plezier aan te beleven. De nieuwe versie is als film veel leuker: aardig plotje, vlotte acteurs en actrices, flink wat actie, een hoog tempo en best wel humor. Maar: de film had evengoed Prins Koenraad, Prins Floris of Prins Willem-Alexander kunnen heten, want van enige gelijkenis met het beroemde stripverhaal van Hal Foster is absoluut geen sprake.