Recensies

Haar hoofd heeft de vorm van een gloeilamp en haar wangen zijn twee rondjes. Verder draagt Eefje twee staarten met strikjes erin en een jurk die nog simpeler is dan het lor waar Wiske al meer dan vijftig jaar in loopt. Het meisje wordt neergezet in lijnen die zo na?ef zijn dat ze het werk lijken van een middelmatig getalenteerde peuter. De wereld waar Eefje zich door beweegt heeft een merkwaardig perspectief en is bevolkt met figuranten die niet zelden uit nog eenvoudiger lijnen bestaan dan de hoofdrolspeelster. De grapjes in het boekje zijn even simpel als de tekeningen; drie plaatjes lang, weinig woorden en de clou is niet zelden voorspelbaar of oud. Toch is Eefje Wentelteefje geen beroerde strip. Als dat wel zo was dan zou de inhoud van het boekje nooit in Brabants Dagblad, De Stem en Zone 5300 hebben gestaan. Eefje Wentelteefje heeft een kracht die niet onmiddellijk zichtbaar aan de oppervlakte ligt. Die kracht is eenvoud. De na?eve sfeer, de simpele tekeningen en de flauwe grapjes maken dat de lezer al na ??n plaatje weet in wat voor een wereld hij verzeild is geraakt en wat hij van de strip kan verwachten; een terugkeer naar de kinderjaren waarin verwondering en avontuur nog heel gewoon was. Als Eefje zich verbaast over het gat in de ozonlaag, als ze zich verheugt op een cadeautje in haar schoen of als ze in een condoom niets anders dan een ballonnetje ziet, geeft ze de dagelijkse dingen een verrassend, kinderlijk perspectief. Het gevaar is dat de kracht van de eenvoud waarschijnlijk niet op lange termijn zal werken. De wereld van Eefje is zo simpel dat hij waarschijnlijk bij een eventueel derde boekje van Eefje Wentelteefje bij de lezer helemaal bekend is en daarom niet langer zal kunnen boeien. Maar ondertussen moet boekje nummer ??n sowieso in de kast staan van iedere striplezer die openstaat voor een nieuwe originele leeservaring.