Recensies

Het boek heeft een onwezenlijke illustratie op de voorkant die qua genre hangt tussen fantasy en sciencefiction. Voorin staat te lezen dat het album oorspronkelijk is verschenen bij de Franse uitgever Delcourt. Dat zijn twee kenmerken die normaliter gelden voor albums van uitgeverij Talent. Desalniettemin is het eerste deel van De bodem van de wereld er ??n van uitgeverij Casterman. Wilde Talent dit album niet op de Nederlandse markt brengen of wilde Casterman het boek zo graag uitgeven dat ze Talent simpelweg zijn voorgeweest? Wellicht valt het antwoord op deze vraag af te leiden uit de inhoud van het boek. Vanaf het begin af aan is duidelijk dat het verhaal een dubbele bodem heeft. Scenarist Eric Corbeyran heeft een wereld neergezet waar zich een tweedeling heeft voltrokken. Boven is de stad waar technologie en welvaart hand in hand gaan. Beneden is een dorre en kale vlakte waar een agressieve massa in armoede leeft. De ontwikkelde stadsmensen maken op hun een indruk alsof het tovenaars zijn. Het is duidelijk dat Corbeyran zo graag iets wil vertellen over de kloof tussen arm en rijk die volgens hem steeds groter wordt. Een dergelijk intellectueel engagement past beter in het fonds van Casterman dan in het fonds van Talent. Tekenaar Denis Falque ging op de loop met de wereld van Corbeyran en gaf hem vorm alsof de wereld zat te wachten op een dertien-in-een-dozijn fantasy-strip waarin vliegtuigen lijken op race-auto's uit de jaren dertig en vrouwelijke hoofdrolspelers toch minstens een paar pagina's in hun ondergoed rond moeten lopen. Op zich best begrijpelijk want Corbeyran heeft zijn boodschap kracht bijgezet door arm en rijk af en toe in een conflictsituatie met een snufje actie neer te zetten. Wat dat betreft is De bodem van de wereld dus echt een boek voor Talent. Normaal gesproken is de combinatie van een intelligent verhaal met snelle actie een waarborg voor een lekker weglezend stripverhaal, maar in dit geval komen zowel de actie als de subtiele onderlaag te weinig tot hun recht om een ?cht goed boek tot gevolg te hebben. Wat dat betreft is het zeer veronderstelbaar dat Talent het boek niet wilde uitgeven; er gebeurd niet veel avontuurlijks in. Als het gaat om de intellectuele waarde is het vooralsnog moeilijk om een oordeel te geven op basis van dit eerste deel, want het verhaal is nog maar amper op gang gekomen. De hoofdpersonen hebben op de laatste bladzijde net een reis naar de stad aanvaard. Wellicht dat het verhaal daar de diepgang krijgt die goed bij Casterman past, anders was het wellicht beter geweest dat ook Casterman het boek links had laten liggen, ondanks het gegeven dat die Falque wel heel erg mooi kan tekenen...