Recensies

Scenarist Zidrou was in een ver verleden onderwijzer. Dat vak heeft hem aan zijn nieuwste pennenvrucht te zien de nodige frustraties opgeleverd. Waarom zou hij anders een gagstrip schrijven over een spiekende rampenleerling en vervolgens deze strip publiceren in het blad Zonneland dat wordt gelezen door duizenden schoolkinderen van tien tot twaalf jaar oud? Zo brengt hij talloze onschuldige Vlaamse kinderen op stoute gedachten die hun onderwijzers tot waanzin zullen drijven. De motieven van deze wraakactie worden in de albumversie helaas niet uit de doeken gedaan. Voor tien tot twaalfjarigen zal het ongetwijfeld leuk zijn om te lezen en te zien hoe de onnozele scholier Dokus het uiterste van zijn lichaam vraagt om in een positie te komen van waaruit hij een blik kan werpen op het papier van zijn goed studerende buurmeisje. Ze zullen waarschijnlijk gieren van de lach als Dokus voor de derde keer naar de hoek wordt gestuurd en daar een gesprek begint met het geraamte dat er voor de biologieles hangt. En de kinderen krijgen hoogstwaarschijnlijk oprechte gevoelens van medelijden als Dokus het angstzweet uitbreekt wanneer hij zijn tafels op moet zeggen. Voor volwassenen ligt dat anders. Zij zien hoe clich?matig de grappen zijn en zullen soms met heimwee aan Billie Turf denken. Die deed tenminste meer dan dom zijn alleen. Tekenaar Godi heeft de grappen rond Dokus simpel maar doeltreffend in beeld gebracht. Een meerwaarde hebben zijn tekeningen niet. Kinderen zullen zich er niet aan storen. Zij zullen amper af kunnen wachten wanneer Dokus zijn volgende streek in Zonneland uithaalt. Papa en mama halen ondertussen nog een Billie Turf uit de kast.