Recensies

In het zesde deel van de thematisch gerangschikte overzichtsserie van Peter Pontiac draait alles om politiek en het verbeteren van de wereld. Net als in de voorgaande delen heeft Pontiac zelf zijn werk uitgezocht, vormgegeven en van commentaar voorzien. Nog nooit heeft deze werkwijze zo'n boeiend eindresultaat opgeleverd als in dit deel. Dat komt vooral omdat de persoonlijke commentaren van Pontiac duidelijk aangeven dat er tussen zijn overtuigingen en de boodschap van zijn prenten en illustraties geen verschil is. Al in het begin van het boek blijkt dat de tekenaar dikwijls opdrachten heeft geweigerd omdat ze niet strookten met zijn overtuiging. Bovendien is het werk in dit boek dermate ge?ngageerd en doordacht dat het zonder meer tot het meest sprekende en sterkste van zijn oeuvre behoort. Of het nou gaat om een campagne voor het gebruik van de glasbak, een aanklacht tegen de honger en de onverschilligheid daarvoor van het rijke Westen of de oorlog in het voormalige Joegoslavi?, steeds weer wist Pontiac zijn boodschap in een uiterst kernachtige voorstelling neer te zetten; een vriendelijk glasbakje wacht twee dronken flessen uit het caf? op en twee Afrikaanse mensen hongeren op de beeldbuis van een door chips en drank omgeven Philips-televisie. Er is zelfs een prachtige onafgemaakte strip in het boek opgenomen waarin een sprookjesachtig natuurvolk de oorlog aan vervuilende mensen verklaart. Toch is De pen & het zwaard niet de mooiste aflevering uit de serie. Het boek ontbeert de extreem fraaie druk, het mooie papier en de oogstrelende cover van bij voorbeeld het nummer over de popmuziek. Daarmee heeft het boek niet de uitvoering gekregen die het verdient. Enkel de 32 middelste pagina's zijn goed verzorgd uitgevoerd. En ook al past het kringlooppapier van de andere pagina's uitstekend bij het politieke karakter van het boek, toch blijft het jammer dat enkele prachtige tekeningen en teksten niet in het middenkatern van glanspapier zijn opgenomen.