Recensies

'Groin! Groin!', 'Groin?', '...'. Dit is een willekeurig voorbeeld van een tekst die Curd Ridel voor Ren? heeft bedacht. De titel van de bijbehorende ??n-paginagag spreekt ook boekdelen: Wat een circus! En het Afrikaans gezin, met Pisatorenhoge kapsels en de baby op de rug gebonden, dat lachend Circus Klatergoud komt uitlopen, is een heuse verwijzing naar het geboorteland van schrijver-tekenaar Ridel. Sterk is deze tekenaar in het in zes plaatjes vertellen van de grap. De optocht van het circus en Angela die haar ouders vraagt of ze er met z'n viertjes naar toe gaan ('Hoi! Hoi!'). Helaas, Ren? mag niet mee ('Hoezo niet?'). Ook al haalt Angela er leeuwen en beren bij, haar moeder geeft geen krimp: 'Ren? kan best een avondje alleen thuisblijven!' ('Slik'). Dan de uittocht uit het circus 's avonds: vrolijke gezichten, maar Angela voelt zich schuldig. Ze heeft haar Reneetje pijn gedaan. Haar vader stapt het huis binnen en wuift haar schuldgevoel weg: '... 't is maar een varken...' Tegelijkertijd wacht Ren? als clown uitgedost op een bal balancerend met paraplu en bloemen op Angela. Conclusie: Angela en Ren? zijn onafscheidelijk en voelen elkaar haarfijn aan. Angela's vader en moeder slaan echter wel de spijker op z'n kop. Een nietszeggend varkentje gaat gauw vervelen en kan best een bladzijde overgeslagen worden. In Vadertje en loedertje heeft ons hoofddier daar heel andere idee?n over. Angela speelt met Ren? en Giovanni het overbekende spelletje. Ren? is met tegenzin de baby. Zijn tekst dit keer: 'Gabbel, gabbel', het bekende 'GROIN!' en 'Groewie'. De lezer wordt zeer behendig in het vertalen van varkensvocabulaire: 'Sabbel, sabbel', 'NEE!' en 'Ja'. Op Angela's vraag: 'Wil je niet meer vadertje en moedertje spelen...?', knikt hij ook nog verwoed ja. Giovanni: 'Si, haai wiel ancora! Ma iek hem niet begraaip!' Ik ook niet. Ren? gaat er op een drafje vandoor en komt gekleed in regenjas, en voorzien van hoed en pijp, terug. Hij wil de leading part van pa hebben. Maar Giovanni moet er wel aan te pas komen. Ondanks zijn verschrikkelijk clich?accent. Een dik maatje met zo weinig woordenschat en eerder opgevoerd als hond dan als big, schopt het niet ver. De grapjes zijn kinderachtig en hebben een hoog Sesamstraat-gehalte. In Rekenwonder weet Ren? hoeveel twee keer twee is, juist ja: 'Groin, groin, groin, groin.' De tafel van duizend beheerst Angela helaas ook. Wie is hier nu het rekenwonder? Ren? steekt van wal... 'LAAT HEM Z'N MOND HOUDEN?!', zegt de wanhopige moeder. Het woord 'bek' was vast te grof voor het lieve lezerspubliek.