Recensies

De neiging is groot om er altijd weer in te trappen. Daar doen ze bij Disney dan ook erg hun best voor. Ze maken promo's met de spectaculairste stukjes tekenfilm en trekken kapitalen uit voor reclame. Zelfs de ukkies krijgen in het vrolijke weekblad Donald Duck stripjes en afbeeldingen van de nieuwste Disneyhelden voor hun kiezen. En dus gaat iedereen weer naar de bioscoop om de nieuwe 'classic' te zien. Een paar maanden later wordt ook nog de video aangeschaft. Iedereen trapt er keer op keer weer in. Ook bij De klokkenluider van de Notre Dame. Het zal de naam Disney wel zijn. De verfilming van het boek van Victor Hugo is een mislukking. De spectaculaire tekenfilmtechnieken die zijn gebruikt en de bij vlagen bijzonder flitsende regie kunnen dat niet verhullen. De karakters zijn vlak en voorspelbaar en doen ware aanslagen op het uithoudingsvermogen van de kijker. Vooral als ze uitgebreid gaan zingen wat ze hebben beleefd en gevoeld. Doordat inhoud van dialoogtekst en songtekst vaak een grote overlap hebben wordt de film slaapverwekkend. Het totale gebrek aan spanning in het verhaal maakt het er niet beter op. De klokkenluider van de Notre Dame toont aan dat enorme financi?le en technische middelen gecombineerd met een ontzagwekkend stuk know-how niet garant staan voor het maken van een goede film. Zonde van alle tijd, geld en energie die erin is gestopt.