Recensies

In dit tweede deel van de sage zijn de Verteller, Naomi en de Zandmemoor verbannen naar Morganastad in het noordelijke grensgebied. In deze woestijnomgeving worden zij als slaaf verkocht om te graven naar water in de woestijn. De jonge prinses Odelune wil een legendarische put terugvinden. In die put liet de tovenares Morgana ooit het water verdwijnen als wraak op de mensen die de jacht op de zeewezens hadden geopend. Zowel prinses Odelune als haar hofgeleerde zijn nieuwsgierig naar de drie reisgezellen. De prinses heeft de meeste interesse voor de Zandmemoor, een heilig en sprekend geheugendier dat en kruising lijkt tussen een hond en een maki. Zij laat de memoor bij koninklijk bevel confisqueren door haar wachters. De geleerde is meer gefascineerd door Naomi, in wie hij een re?ncarnatie ziet van Morgana. Als de nacht van de volle maan nadert, komen de gebeurtenissen in een stroomversnelling. De prinses en haar hofgeleerde komen steeds dichter bij de ontrafeling van het legendarische enigma rond Morgana. Ondertussen ontdekken de Verteller en Naomi dat de put die gegraven wordt meer is dan zomaar een gat in de grond. Het is altijd een aangename ervaring een strip te mogen lezen van een nieuwe ster aan het firmament die sterker flonkert dan andere. Isabelle Dethan heeft een prachtig album afgeleverd dat naar meer smaakt. Morganastad is een prima verhaal dat goed wordt opgebouwd en is voorzien van frisse, sfeervolle tekeningen. Dat haar tekenwerk zo nu en dan een minder moment kent, doet niets af aan het leesplezier. Dit intrigerende verhaal doet verlangen naar een vervolg. Dat zal er vast en zeker komen, want de mogelijke avonturen voor het illustere drietal lijken mij legio. Als de uitgever dan ook nog zorgvuldiger omgaat met taal, stijl en spelling kan deze serie misschien wel legendarisch worden.