Recensies

In 1996 haalde Baru een grote prijs binnen: voor zijn L'autoroute du soleil kreeg hij tijdens het belangrijke stripfestival in Angoul?me de Alph-art voor het beste Franstalige album van dat jaar. Enkel onze Franslezende taaigenoten konden kennis van het album nemen, want een Nederlandse vertaling is onbegrijpelijkerwijs nooit bij uitgeverij Casterman verschenen. Nog merkwaardiger is, dat het vervolg Sur la route encore onlangs door de uitgever w?l in een Nederlandse vertaling op de markt is gebracht en dat is het album Onderweg. Het laat zich gelukkig los van zijn voorganger lezen. Centraal in Onderweg staan de belevenissen van Andr? en Edith. Ze zijn met elkaar getrouwd, maar liften onafhankelijk van elkaar door Frankrijk in de hoop elkaar tegen te komen. Het album telt zes hoofdstukken waarvan drie rond Andr?, twee rond Edith en ??n rond beiden, leder hoofdstuk is een los verhaal dat past in de grote context van de zoektocht van de beide echtelieden. Opvallend is dat zij tijdens hun zwerftocht onwaarschijnlijk veel seksueel geperverteerde mensen tegenkomen. Desondanks is er van een erotisch stripalbum geen sprake. Het gaat om de mensen, hun drijfveren en hun kleine avonturen. Onderweg is een meeslepend album. Dit komt vooral door eigenwijze regie van Baru. In de eerste vijf avonturen - waarin Edith en Andr? eerder toeschouwers dan hoofdrolspelers zijn - laat Baru hen amper zien. Wel deelt de lezer vaak hun blikveld. Daarbij is hun commentaar op de situatie te lezen, maar Edith of Andr? in het gezicht zien is daarbij niet mogelijk. In het begin is dat verwarrend, maar het went al snel. Even eigenzinnig van Baru is het om soms in een plaatje over te schakelen op een abstracte tekenvorm waarbij het volstrekt duidelijk is dat we een interpretatie van Edith of Andr? zien van de situatie waarin zij zich bevinden. Deze aanpak maakt dat Edith en Andr? dichter bij de lezer komen te staan dan zij in het geval van een conventionele regie zouden doen. En dat is slechts ??n van de vele fraaie elementen van het album, want veel pagina's van Onderweg zijn zo buitengewoon kundig gemaakt in een fantastisch samenspel van regie en tekenstijl dat ze een enorme indruk achterlaten. Uit alles blijkt dat Baru een fantastisch vormgever is en precies weet hoe hij een verhaal moet vertellen. Toch is Onderweg geen perfect album. De kracht zit in de manier waarop het verhaal vertelt wordt, de zwakte in het verhaal zelf. Er zit weinig progressie in en op geen enkel moment heb je ais lezer het gevoel dat het verhaal ?cht ergens naar toe gaat. Van een fraai uitspinnen van verhaallijnen is absoluut geen sprake. Eerder heeft het verhaal de structuur van: 'En toen, en toen, en toen... ' Als dat niet zo was geweest, dan was Onderweg zonder meer een klassieker geworden.