Recensies

Hoppalong Cassidy heeft ze nog niet compleet. Van Toon Hermans moeten ze nog verschijnen. En Mulisch droomt er alleen nog van. Verzamelde werken. Hoe groots en meeslepend moet je leven zijn, hoe kleurrijk je strapatsen om er voor in aanmerking te komen? Eind maart verscheen het eerste deel van De verzamelde werken van Cowboy Henk: 62 miniaturen uit een woelige periode (1991-1996) van zijn twintigjarige leven. Deel 2 verschijnt medio oktober. Rond die tijd wordt zijn verjaardag feestelijk gevierd. Doorgaans bevatten verzamelde werken bekend materiaal. Maar deze stunts zijn nooit eerder in albumvorm verschenen. Zo ordent een held zijn tegendraadse leven. Of het daar leuker van wordt, durf ik niet te zeggen. Ik waag dat zelfs te betwijfelen. Cowboy Henk niet, die geeft in zijn persoonlijke voorwoord aanwijzingen hoe met plotsklapse lachstuipen om te gaan. Nu staan er inderdaad wel wat grappige stukjes in dit album. Hier en daar, meeslepende flitsen: de verliefde Henk, de poëtische cowboy met plasnood bij ondergaande zon. Maar om de meeste heb ik niet hoeven lachen.