In de winter van 1991-1992 bracht de inmiddels veelbekroonde Amerikaanse oorlogschroniqueur Joe Sacco twee maanden door bij Palestijnen in de bezette gebieden bij Israël. Zijn verslag, de negendelige reeks Palestine, die in 1996 een American Book Award won, werd in 2001 in Amerika in één band gepubliceerd en onlangs verscheen de Nederlandse vertaling bij uitgeverij Xtra: Onder Palestijnen - De intifada in beeld. Sacco, die journalistiek studeerde aan de University of Oregon, werd voor een ander boek van zijn hand Safe Area: Gorazde, over zijn verblijf in Bosnia in 2001 onderscheiden met de Will Eisner Award voor de beste grafische roman. Verbluffend en aangrijpend zijn de woorden die het meest voorkomen bij de internationale lof over Onder Palestijnen. En terecht. Sacco levert een buitengewone prestatie met zijn visie op een tot op heden tamelijk uitzichtloos conflict. Hij slaagt er op een wonderbaarlijke manier in om de aandacht van de lezer 285 bladzijden lang vast te houden. Dezelfde lezer die bij de zoveelste televisiedocumentaire of krantenreportage vaak moedeloos afhaakt omdat het verhaal op die manier al zo vaak is gebracht. Bij Onder Palestijnen dikt Sacco in zijn dynamische zwart/wit-tekeningen de emoties vaak behoorlijk aan, meer dan in zijn latere werk. Maar naast deze overdrijving vertelt en tekent hij de verschrikkelijkste ervaringen van Palestijnen soms op een gortdroge, bijna emotieloze manier waardoor de lezer juist in zijn ziel wordt gegrepen. Hij laat de kale banaliteit van geweld en reacties daarop zien zonder direct een schuldige aan te wijzen of met de zoveelste schijnoplossing te komen. Joe Sacco belicht het Israëlisch-Palestijnse conflict vanuit zijn bezoeken aan de bezette gebieden en vanuit de Palestijnen. Zonder vooropgezet plan heeft hij de verhalen opgetekend van mensen die hij heeft ontmoet. Verhalen over de spertijd, de behandeling in de gevangenissen, de landonteigeningen en de martelingen. Maar ook over het Palestijnse antisemitisme, de corruptie, het fanatieke fundamentalisme en onaangename ervaringen met Palestijnse jongeren. Door deze opstelling - en door zichzelf een ruime plaats in de verhalen te gunnen met al zijn twijfels, zijn angsten en zijn ironie - geeft hij een, inderdaad aangrijpend, beeld van de ellende in de bezette gebieden zonder dat Onder Palestijnen een eenzijdige aanklacht tegen Israël is geworden. Zoals de Amerikaanse Palestijn Edward Said schrijft in zijn voorwoord bij Onder Palestijnen kiest Joe Sacco niet onverholen partij, 'maar hebben zijn tekeningen de kracht om ons te doen stilstaan. Zij weerhouden ons ervan dat we ongeduldig doorlopen en te gemakkelijk geloven in leuzen of al te voorspelbare verhalen over overwinningen en afgesloten periodes. En uiteindelijk is dat misschien wel zijn grootste prestatie'.