In het tweede deel van deze serie arriveert een expeditie van Artsen zonder Grenzen in Afghanistan. Er zitten gruwelijke scènes in het boek, bij voorbeeld een foto van een kind wiens gezicht half is weggerukt door een granaat. Zulke dingen kunnen we niet vaak genoeg onder ogen krijgen, om goed te beseffen wat oorlog werkelijk is. Maar of dit stripboek de juiste manier is, dat betwijfel ik. Het grootste deel van het verhaal bestaat uit de onderkoelde, droge beschrijvingen waaraan ik me in deel 1 ook al ergerde. Er zijn geen spanningsbogen, de reis is saai en het verslag daarvan ook.