Experimenteel. Verrassend. Mooi. Drie gevoelsindicatoren die opborrelen na het lezen van Hic sunt leones 1. Het boekwerk bevat bijdragen van 21 striptekenaars, cartoonisten, schilders, illustratoren, vormgevers of combinaties hiervan. Zij hebben minimaal één ding gemeen: het zijn allemaal Vlaamse leeuwen. Samenstelster Ria Schulpen van uitgeverij Bries bewijst dat er toekomst is voor stripminnend én stripmakend Vlaanderen. Het boek, dat is ingedeeld in twee hoofdstukken - strips en illustraties - bevat een zeer divers aanbod. Kleur en zwart/wit, Nederlands en Engels of gewoon tekstloos, korte en lange(re) verhalen of losse illustraties van bekende en minder bekende makers. Elke bladzijde doet je nieuwsgierigheid naar de volgende toenemen. Voorbeelden noemen doet niet-genoemden tekort. Toch maar een poging dan op basis van de drie geformuleerde gevoelens. Experimenteel is het werk van Dennis Tyfus: kleurrijk, verwarrend en vooral out of the box. Ook Olivier Schrauwen past hierin; hij tekent een maf verhaal over een vader en zijn miniatuurzoon in een stijl die doet denken aan krantenstrips uit begin vorige eeuw. Verrassend is het werk van Sebastiaan van Doninck. Deze Antwerpse illustrator tekent een tekstloze en tegen de animatiefilm aanschurende strip over Mr. Bunny. Ook het werk van Bruno Seys mag als surprise worden gezien, Seys houdt het wat abstracter en doet een beroep op het interpretatievermogen van de lezer. Tot slot de categorie 'mooi'. Jan van der Veken met twee prachtige illustraties en Pieter van Eenoge die met vier platen stuk voor stuk juweeltjes aflevert, mogen hierin niet ontbreken. Van Eenoge zet met een voornamelijk in een geel/groene inkt gedoopte pen eenvoudige lijnen op papier die soms een verrassende dubbele bodem bevatten. Uit het hoofdstuk strips moet ook Maarten vande Wiele genoemd worden. In een The Bold And The Beautiful-achtige setting tekent hij de rivaliteit tussen twee glamourdames in een art-decostijl. Tot slot mag Dave Vanroye niet ontbreken in mijn rijtje. In een zo goed als tekstloze en humorvolle strip vertelt hij van een jonge vuurtorenwachter die een vreemd volkje met een bizarre hobby ontdekt. Valt er dan helemaal niets te klagen over Hic sunt leones 1? Natuurlijk wel. Afgezien van een enkele bijdrage, zo zijn de illustraties van Inge Cornill en Jelle Crama aan mij niet besteed, is het jammer dat het boek niet twee keer zo dik is!