Jacques Martin is 83. Een mooie leeftijd om het rustig aan te doen. Zo'n oproep is aan dovemansoren gericht, want hij houdt er op z'n oude dag nog een behoorlijk indrukwekkend productietempo op na. De nieuwste publicatie is het zestiende deel uit de reeks Lefranc. Met alweer een nieuwe tekenaar: Francis Carin, bekend van de Eerste Wereldoorlog-spionnenstrip Victor Sackville. De vorige tekenaar, Christophe Simon, was dusdanig druk met een eigen stripproject, dat Casterman voor Martin op zoek ging naar een vervanger en bij Carin terecht kwam. Die is na Martin zelf, Bob de Moor, Gilles Chaillet en Simon de vijfde Lefranc-tekenaar. Met het verzorgde tekenwerk in Het ultimatum is niets mis, al zijn de plaatjes hier en daar aan de pietepeuterige kant en lijkt journalist Guy Lefranc met jas en pet soms wel erg op Victor Sackville. Het verhaal zelf, over een dreigende terroristische aanval op de Kanaaltunnel, is van-dik-hout-zaagt-men-planken. Niet alleen zijn sommige elementen in het conflict ongeloofwaardig, ook gaan de personages nogal ouderwets en houterig met elkaar om. Het ultimatum doet af en toe denken aan een avontuur van Blake en Mortimer, maar mist net het moderne sausje dat die serie nog genietbaar maakt. Misschien moet Casterman Martin toch eens voorstellen een co-scenarist aan te trekken.