Posy Simmonds' Gemma Bovery bevat humor, satire en spanning. Het verhaal over een Brits stel in Frankrijk, de femme fatale Gemma en haar sullige echtgenoot Charles Bovery, wordt verteld door de voyeuristische bakker van het dorp. Hij heeft haar dagboek gestolen en dus schieten de gebeurtenissen heel literair heen en weer tussen heden en verleden. De zachte, halfrealistische tekeningen zijn heel gevarieerd: met en zonder kader. Verwijzingen naar Flauberts Madame Bovary geven het verhaal een meerwaarde. De met recht kloeke striproman was ongetwijfeld moeilijk te vertalen. De oorzaak is simpel: het oorspronkelijke verhaal bevat al vier taalregisters: Engels, Frans, Frans-door-Engelsen en Engels-door-Fransen. Pieter van Oudheusden heeft dit voor het Nederlands moeten hertalen. Dat heeft hij getrouw aan het origineel gedaan. Wat Engels was is vertaald. Wat Frans met een Engelse vertaling was, is Frans met een Nederlandse vertaling geworden. Frans zonder vertaling is zo gebleven, en doet dus een beroep op de talenkennis van de lezer. Dat sommige taalgrappen zo verloren gaan is onvermijdelijk, bij voorbeeld wanneer een Fransman people wil zeggen (='peepoll'), of het kenteken MR2, waar de Franse bakker om moet lachen: emmerdeur blijft onvertaald en betekent 'zeikerd'. Van Oudheusden heeft deze klus echter goed geklaard en voegt in zijn vertaling nieuwe taaivondsten toe: weet baguettes wordt 'wiet baquettes'. Er is, kortom, maar één minpunt aan deze uitgave te noemen: de prijs, vijfentwintig euro is tien euro te veel. Wil je een breed strippubliek bereiken, dan moet je daar iets op verzinnen!