Uitgeverij Glénat, bekend van de populaire Nederlandse vertalingen van onder meer Akira en Dragon Ball brengt nieuwe Japanse strips op de markt, waaronder Say hello to Black Jack. Dit is een manga over het wel en wee van een jonge arts in een academisch ziekenhuis. De titel is een verwijzing naar Osamu Tezuka's meer sinistere ziekenhuismanga Black Jack. Hoofdpersoon van Say hello to Black Jack is Saitô, een jonge co-assistent die na zijn artsexamen praktijkervaring gaat opdoen bij verschillende afdelingen van het ziekenhuis. Al snel wordt hij geconfronteerd met ethische dilemma's, wantoestanden in de zorg en de hang naar geld en macht van de gecorrumpeerde staf. Say hello to Black Jack is nauwelijks meer dan een uiting van kritiek op het Japanse zorgsysteem. Schrijver/tekenaar Syuho Sato heeft zich bij het maken van de serie laten bijstaan door het Instituut voor Informatie en Medisch Onderzoek, waardoor de manga een hoog realiteitsgehalte heeft. De serie is in Japan een groot succes en heeft door de thematiek naar het schijnt veel stof doen opwaaien. Hier zal het zo'n vaart niet lopen, al is een aantal thema's door de huidige hervormingen van het Nederlandse zorgstelsel ook voor ons verrassend actueel. Los daarvan heeft het eerste deel echter veel weg van de talloze ziekenhuisseries op tv - al valt Say hello to Black Jack niet terug op de flinterdunne verhaallijnen van soaps of doktersromans. De personages worden echter nauwelijks uitgewerkt en veel open deuren worden ingetrapt. De worsteling van een jonge idealist met de gevestigde orde is een weinig vernieuwend thema en het boekje biedt verder niets om dat te compenseren. Zoals we van een manga mogen verwachten zijn de tekeningen zorgvuldig en met oog voor details gemaakt. Het geheel is goed gedocumenteerd, maar door het veelvuldige gebruik van allerlei grijstinten doen de impressies van operatiekamers, pati?nten en opengesneden lichamen smoezelig aan. Ook de personages boeten aan geloofwaardigheid in vanwege de karikaturale weergave van hun gezichten. Met deze mengeling van stijlen lijkt het boekje zijn doel voorbij te schieten, zoals het ook laverend tussen de maatschappijkritiek en een meeslepend verhaal geen van beide overtuigend weet te brengen. Voor Glénat is de uitgave van Say hello to Black Jack een proefproject om te bepalen of de Europese markt rijp is voor meer moderne titels die in Japan succesvol zijn. Of deze proef succesvol verloopt, moet echter ernstig worden betwijfeld.