De loopgraven van de Eerste Wereldoorlog staan synoniem voor de waanzin van oorlogsvoering. Dat is het beginpunt van de striproman Ange-Marie van Eric Stalner (tekenaar/scenarist) en co-scenarist Aude Ettori. In 1920 stuiten drie kinderen in een Frans dorpje op een slapende ex-soldaat. Deze Ange-Marie probeert zijn vreselijke herinneringen te verwerken, maar balanceert bij tijd en wijle op de rand van de krankzinnigheid. Hij houdt hele dialogen met zijn overleden strijdmakker Louis die hem als illusoire vriend vergezelt. Uiteindelijk kan Ange-Marie na een black-out bijkomen bij de oma en oom van een van de kinderen, Luce. Zij is wees en denkt dat Ange-Marie een engel is die haar vader komt terugbrengen. De 'engel van Maria' vindt in dit gebroken gezin zijn plek en zijn rust. Langzamerhand verzachten de oorlogstrauma's. Hij komt in contact met een kluizenaar/beeldhouwer die hem in de kunsten onderwijst. Luce' oom vindt dit maar niets, want aan zijn relatie met die oude kunstenaar ligt een tragische liefdesgeschiedenis ten grondslag. Een andere ontwikkeling in de strip is de volwassenwording van Luce; Ange-Marie lijkt niet te willen beseffen dat zij de vrouw van zijn leven is. De drie hoofdlijnen in de strip - de oorlog, de kunst en de liefde - ballen zich tenslotte samen in een climax die voor Ange-Marie de totale geestelijke bevrijding betekent. Ange-Marie is het debuut van Eric Stalner in de Vrije vlucht-reeks, waarbinnen Dupuis zijn grafische romans onderbrengt. Stalner is eigenlijk een Glénat/Dargaud-auteur, maar striptekenaars verbinden zich doorgaans niet al te zeer aan hun uitgevers (en andersom). Waar hij in zijn eerdere strips, zoals Ketens van vuur en Het kruis van Cazenac, nog wel eens de weg kwijtraakte in al te ver doorgedreven historisch-literaire pretenties, weet Stalner samen met (of misschien dankzij] co-scenarist Aude Ettori in Ange-Marie maat te houden. Ettori schijnt een jonge Corsicaanse auteur te zijn die met deze strip als scenarist debuteert. Het resultaat is een bij vlagen bittere, maar over het geheel genomen romantisch verhaal, dat een strip in briefvorm blijkt te zijn. Tekenwerk en inkleuring zijn voortreffelijk. Zachte, gevoelige tinten overheersen, al zijn de dramatische gebeurtenissen in de loopgraven natuurlijk somber gekleurd.