Witte tijgerin is een spin-off-reeks van De onnoembaren. Deze laatste wat donkere serie van het auteursduo Didier Conrad (tekeningen) en Yannick Ie Pennetier (tekst) kenmerkt zich door harde actie, dito grappen en de mise-en-page op een zwarte achtergrond. De eerste twee elementen zijn in Witte tijgerin overgenomen. De hoofdpersoon is Alix Yin Fu die aan het begin van haar geheime carrière staat. Als rood kippetje, een bijnaam van de geheim agenten van de communistische partij, wordt zij uitgezonden naar Hongkong om het hoofd van een verboden triade op te sporen en gevangen te nemen. Zij ontvangt daarbij de toezichthoudende doch wat dubieuze hulp van een hogere, gouden kip die haar echter voornamelijk met het plukken van haar 'jaden bloem' wil helpen. Conrad hanteert als vanouds zijn zeer herkenbare tekenstijl die als enkel nadeel heeft dat als je er niet van gecharmeerd bent je vrijwel al zijn albums niet zult kunnen waarderen. Dit album - het eerste van een tweeluik - puur voor de scenariovondsten van Yann aanschaffen, lijkt namelijk wat te veel van het goede. Het verhaal is echter, ondanks de wat voor de hand liggende ontwikkelingen, vooral door de grappen en de opgevoerde loser-figuren goed verteerbaar. Een absolute hoofdrol op dit vlak wordt daarin door Francis Flake vertolkt, speciaal agent in dienst van zijne majesteit en zoon van de perverse en overbezorgde moeder Lady Flake. De stunteldaden van deze op en top bekakte Engelsman dopen de onthoofdingen, moordpartijen en wrede ondervragingstechnieken in een verzachtend sausje. In zijn geheel bekeken brengen de auteurs echter niet echt veel nieuws in vergelijking met De onnoembaren. Alleen als je van deze reeks liefhebber bent, raad ik je Witte tijgerin ook aan.