In 20th Century Boys van de Japanse tekenaar Naoki Urasawa volgen we het verhaal van een groepje jongens dat, als we de voorflap mogen geloven, de wereld gaat redden. Glénat heeft met deze in Azië alom geprezen serie een nieuwe poging ondernomen om Nederland te veroveren met manga. Het karakteristieke van rechts naar links lezen went snel en geeft ook een authentiek qevoel. Het verhaal speelt zich af in meerdere tijdperken, maar de belangrijkste gebeurtenissen vinden plaats in het heden, als de personages volwassen zijn. Hun jeugd wordt vooral gebruikt als introductie tot hun persoonlijkheden en wekt bovendien een behoorlijke sympathie voor ze op, iets wat niet zo vaak voorkomt in strips. Dit werkt het beste bij een personage dat zijn intrede in de strip nog moet doen, terwijl je zijn overlijdensbericht al hebt gelezen. Urasawa bouwt het verhaal knap op en wekt de interesse door een vreemde sekte in het verhaal te verwerken. Daar waar het te serieus dreigt te worden, bouwt hij luchtige momenten in: de gevreesde tweeling Yambo en Mambo (Aziatische look-alikes van Eric Cartman) is bij voorbeeld ronduit hilarisch. De tekeningen zijn typisch manga zijn, en van hoog niveau. De schaduweffecten zijn prima uitgewerkt, al komt dat voornamelijk doordat de originele uitgave in kleur is. In zwart/wit zijn de kleurgradaties nog te zien en het originele effect gaat daardoor niet helemaal verloren. Het lijkt erop dat Glénat vreemd bezig is geweest met het snijwerk, want paginanummers die wel in de inhoudsopgave staan ontbreken in de pocket zelf en bij vlagen loopt de uitleg aan de zijkant niet synchroon met de pagina's. Slordigheden die hopelijk in de zestien nog te publiceren delen achterwege zullen blijven.