De 70-jarige William van Cutsem, beter bekend als William Vance, heeft sinds hij in 1962 zijn eerste strips en illustraties publiceerde in het weekblad Kuifje, met grote inzet gewerkt aan de totstandkoming van een omvangrijk oeuvre. Zijn grootste succes, de in 1984 gestarte serie rond XIII, gebaseerd op scenario's van Jean van Hamme, werd voorafgegaan door de series Howard Flynn (vanaf 1964), Ringo (1965), Bruno Brazil (1967), Bob Morene (1967), Roderik (1973), Ramiro (1974) en Bruce J. Hawker (1976). Een groot deel van deze creaties passeerde uitgebreid de revue tijdens diverse interviewsessies die Vance in Spanje had met de Vlaamse stripjournalist Geert de Weyer. In serieuze en openhartige gesprekken wordt de lezer een blik geboden in de wereld waarin Vance' werk tot stand is gekomen - en nog steeds tot stand komt, want pensioen lijkt niet voor te komen in het woordenboek van de tekenaar. De weerslag van deze gesprekken is te vinden in de zorgvuldig uitgegeven Stripschrift-special die verscheen ter gelegenheid van Strip Turnhout, waar Vance in december 2005 de Vlaamse cultuurprijs voor de strip, de Bronzen Adhemar, ontving. Het boek is bovendien aangevuld met een bibliografisch overzicht (door Ed Hengeveld) waarin vooral het Nederlandstalige werk van de stripmaker centraal staat. Dat in dit boek overigens relatief weinig aandacht wordt besteed aan Ringo en het uit 1983 stammende XHG-C3 is begrijpelijk, maar niet geheel duidelijk wordt waarom besloten is ook redelijk omvangrijke reeksen als Bruno Brazil en Bob Morane grotendeels buiten beschouwing te laten. Die kanttekening laat echter onverlet dat het boek een fascinerend beeld geeft van het werk en de opvattingen van de anti-autoritaire einzelgänger Vance. Ook zijn inspiratie en veelal nauwgezette documentatie worden daarbij op verhelderende wijze in beeld gebracht. Als stripauteur bracht Vance zijn werk niet uitsluitend onder in stripbladen als Kuifje en Robbedoes, maar ook in bladen als Het rijk der vrouw waar hij veel vrijheid had zijn verhalen naar eigen inzicht in te richten. Dat was bij Kuifje niet altijd het geval. Daar bleek een 'censuurcommissie' actief te zijn, waar Vance weliswaar niet al te veel mee in aanraking kwam maar die - deze lezer althans - wel nieuwsgierig maakt. Zijn relaas over de samenwerking met anderen in met name de Franstalige stripwereld, en over de onderlinge verhoudingen, geeft een aardig beeld van de gang van zaken in die sector. Een enkele keer valt er echter een opmerking, zoals 'Toen ik voor Dino Attanasio werkte' (pagina 22), die zonder nadere toelichting enigszins in de lucht blijft hangen. Er is ruimschoots aandacht voor de diverse genres waarin Vance zich heeft bekwaamd: de in Spanje gesitueerde ridderstrip, de Britse historisch-maritieme strip en natuurlijk de eigentijdse avonturenstrip in een Amerikaanse setting. Ook het gegeven van de bijna zonder uitzondering mannelijke hoofdpersonen blijft niet onbesproken. Wie een gedegen inleiding wil lezen op de sinds 2001 verschijnende reeks met het verzameld werk - Alles van W. Vance - is bij De Weyer aan het goede adres.