Na alle commotie rond het vertrek van Suske en Wiske-tekenaar Marc Verhaegen uit Studio Vandersteen is nu zijn album Rebecca R. verschenen in een nieuwe reeks rond de titelhelden Senne & Sanne. Het is onmogelijk om het optreden en de karakters van de twee jonge helden geheel los te zien van het roemrijke tweetal. Dat geldt eens temeer voor wie kennis heeft genomen van de synopsis van het oorspronkelijke verhaal dat bedoeld was voor de Suske en Wiske-reeks. Senne en Sanne zijn twee bevriende, eigentijdse tieners met een sterk gevoel voor rechtvaardigheid. Bij een bezoek aan het speelgoedmuseum in Mechelen vinden ze het sprekende speelgoedkonijn Krolik dat begiftigd blijkt met speciale krachten afkomstig van de zestiende-eeuwse Praagse Golem. Tijdens de oorlog behoorde het toe aan het joods meisje Rebecca Rosenberg (dat om onduidelijke redenen geanonimiseerd wordt in de titel van het verhaal). Zij verloor haar knuffel op 14 april 1941 in Antwerpen, de dag waarop de havenstad een eigen Kristallnacht beleefde. Om Rebecca te beschermen reizen de helden, zonder tijdmachine, maar met behulp van joodse magie, naar 1941 waar ze Rebecca echter weer snel uit het oog verliezen. Opnieuw maken ze een magische sprong in de tijd naar augustus 1942, waar ze ervaren hoe Rebecca, inmiddels verplicht om een jodenster te dragen, wordt overgebracht naar het SS Sammellager in de Mechelse Dossinkazerne. Van daaruit dreigt ze met haar familieleden op transport gesteld te worden naar Polen. Senne en Sanne horen het gerucht over een ophanden zijnde overval op een treinkonvooi in april 1943 bij het dorpje Boortmeerbeek. Een nieuwe tijdreis, wederom met behulp van het konijn, brengt hen naar de gewenste tijd en locatie. De (waargebeurde) overval vindt inderdaad plaats en 231 joodse gevangenen weten te ontsnappen. Rebecca raakt echter gewond en Senne en Sanne slagen er uiteindelijk niet in haar te redden. Terug in de 21e eeuw begrijpen ze van Krolik dat Rebecca de oorlog niet heeft overleefd. Tekenaar en scenarist Verhaegen geeft in kort bestek een redelijk geslaagd beeld van de bezettingstijd waarbij, naast de jodenvervolging, ook onderwerpen als het voedseltekort, de zwarte markt, de verzetsbeweging en het beruchte gevangenkamp Breendonk de revue passeren. De wat naïeve onwetendheid van Senne biedt hem een aardig excuus om enige educatieve tekst en uitleg te verschaffen over nationaal-socialisme en antisemitisme. Voor een kennismaking met deze thema's door jonge lezers - die er bovendien ook via andere media mee in aanraking komen - lijkt de opzet geslaagd. Jodenhaat voorstellen als pestgedrag op grote schaal mag dan simplistisch zijn, het maakt het niettemin herkenbaar voor de doelgroep. Storend is wel, zeker in een verhaal waarin enige (historische) accuratesse wordt nagestreefd, dat de bevrijding van Auschwitz per abuis wordt gedateerd op 13 april 1945 (in plaats van 27 januari). En ook het gebruik van de Duitse taal kan zorgvuldiger: slordigheden als feldcommandatur (in plaats van Feldkommandantur), unterscharfführer (in plaats van Unterscharführer) en Nürenberg (in plaats van Nürnberg of Neurenberg) verdienen geen herdruk.