De meest eigenzinnige nieuwe strip van afgelopen jaar kwam voort uit de bescheten geest van het Lamelos-collectief: Kaasheld. Het viertal bebaarde knullen (Aleks Deurloo, Jeroen Funke en de broertjes Sam en Boris Peeters) is een vuurwerkpakket vol ongeleide projectielen, die doorgaans in je gezicht exploderen. Wie ze ooit in stripantiquariaat Lambiek heeft zien optreden als manshoge appels in bolrond kostuum, herkent de soms bijkans dadaïstische teksten terug in dit eerste album dat ze bij een erkende uitgever uitbrachten. De Lamelos-jongens houden van absurdisme en vervreemding, maar dat betekent nog niet dat Kaasheld een moeilijke, ondoordringbare strip is. Nee, Kaasheld is juist helder als het werk van eigenzinnige collega's als Wasco (Apenootjes) en Jeroen de Leijer (Eefje Wentelteefje): weliswaar verwarrend qua inhoud, maar toch uiterst toegankelijk qua tekenstijl. Dat zijn op het eerste oog kinderstrips, maar de thematiek kan soms toch wat te hard en cynisch zijn voor de tere kinderziel. Zo dus ook Kaasheld. Deze 'held van het volk' bestrijdt het onrecht in samenwerking met zijn side-kicks Poephoofd ('Nee! Anaal, dat doe ik niet! Gadver!') en Kaasplankje. Een botervette superheldenparodie, want de bedreigingen van moeder aarde zijn doorgaans te infantiel voor woorden. Gelachen kan de lezer echter des te meer om al deze heerlijke ongein. Persoonlijk moet ik bekennen dat de strip bij voorpublicatie in Myx niet echt bij me 'landde', vermoedelijk door het umfeld van realistische avonturenstrips, rechttoe-rechtaan gagstroken en breedvanstofzijnde columnisten. In albumvorm versterken de losse afleveringen elkaar, waarbij de moedwillige stijlbreuken juist onderdeel worden van het geheel. De overal heenspringende tekeningetjes (het viertal tekent de strip in wisselende rolverdelingen] tonen de invloed van Benito Jacovitti, de puzzelboekwaardige plaatindelingen passen in een traditie die ook tekenworkaholic Lewis Trondheim in ere houdt. Lamelos heeft zich uitgeleefd in het bedenken van überflauwe tegenstrevers van Kaasheld, met Aarsvijand als misschien wel leukste taalvondst. Hun onnavolgbare logica zorgt menigmaal voor verrassende pointes, waarbij het aanbeveling verdient om de opbouw eraan vooraf ging nog eens goed te herlezen. Het collectief heeft zelfs al prominente fans, want achterin het album leveren enkele bekende collega-tekenaars een gastbijdrage, waaronder Peter Pontiac, Typex en Erik Kriek. Het onderstreept de veelzijdigheid van dit album. Kaasheld smaakt naar meer.