De delen van deze serie volgen elkaar snel op, en dat is prettig omdat de reeks blijft verrassen met interessante bundelingen van specifieke Donald Duck-auteurs. Deel 10 verzamelt bijna honderd pagina's Duck-werk van de te vroeg overleden Daniel Branca (1951-2005), nog altijd eenn van de tekenaars die samen met Daan Jippes het werk van hun grote voorbeeld Carl Barks het dichtst benadert. Branca is er in zijn loopbaan echter minder goed in geslaagd om een persoonlijk stempel op zijn Duck-verhalen te zetten: hij werkte al die jaren exclusief voor de Scandinavische uitgever Egmont en zijn dynamische, expressieve tekenwerk leed maar al te vaak onder inspiratieloos lopende-bandschrijfwerk van een veelheid aan auteurs. Zo ook in dit album met een verzameling vaak langdradige of vergezochte verhalen uit Donald Duck Extra van eind jaren tachtig (veelal met Oom Dagobert in de hoofdrol). Het omgekeerde is aan de hand met het werk van Santiago Barreira: deze Duck-tekenaar werkt nu zo'n vijftien jaar in studioverband (Comicup te Spanje) en dat zijn werk 'degelijk' is, is het beste wat je van deze koddige, ronde, gladde eenden kunt zeggen. Het ontbreekt aan scherpe randjes (letterlijk en figuurlijk), expressie, spannende layout en acteertalent... Juist in dit album zijn de Nederlandse verhalen van scenaristen als Jan Kruse en Evert Geradts weer erg leuk en afwisselend. Met de deelname van Barreira in deze albumreeks, moet je je echter afvragen of de lat niet te laag wordt gelegd. Hopelijk is dit slechts een pover tussendoortje en pikt men weer snel de draad op bij al die voorgangers, waarvan nog heel veel prachtig materiaal op de planken ligt...