Het debuut, noemt De Harmonie dit boekwerkje van Len Munnik. Het klopt niet helemaal, omdat hij in 1982 samen met Peter Hoefnagels al verantwoordelijk was voor de politiek getinte strip Maissie, de moord en de NV Rotmachine (uitgeverij D'Roodkoopren Knoop; op een stripbeurs wellicht nog verkrijgbaar bij de stand van Het Stripschap). Maar vooruit: Paradiso is zijn solodebuut. Het is Munniks ironische interpretatie van het scheppingsverhaal, in 34 tekeningen zonder tekst, met de voor zijn doen gebruikelijke sociaal geëngageerde invalshoek en herkenbare economische tekenstijl. Munnik is vooral bekend als de linksige cartoonist/striptekenaar van Trouw en Opzij. Ook levert hij bijdragen aan vakbonden en meer idealistische organisaties als Stichting Wakker Dier, Bont voor Dieren en de Triodos Bank. Er valt voor te kiezen om Munniks scheppingsverhaal als aparte, stijlvol uitgevoerde uitgave uit te brengen. Nog leuker zou het zijn geweest als het boekje, aangevuld met een selectie van zijn overige werk, tot een heuse overzichtsbundel was gepromoveerd. In tegenstelling tot andere collega's, zoals Peter van Straaten, Jos Collignon, Stefan Verwey en Fritz Behrendt, blijft Munniks staat van dienst nu tamelijk onzichtbaar. Ten onrechte.