Met de stripreeks De gilde is er eindelijk een waardig (op)volger van Juanjo Guarnido's Blacksad. Weliswaar minder rauw en met meer humor gebruikt Oscar Martin net als Guarnido honden, wolven en katachtigen als mensen en plaatst hij ze in een gewelddadig verhaal. Hij is daarbij een meester in koppen en gezichtsuitdrukkingen (met sluwe trekjes onderscheidt hij bij voorbeeld de goeden van de slechten). Schrijver Miroslav Dragan situeert het verhaal in de middeleeuwen maar het type verhaal (bendes, wraak, moorden, omkoperijen en verraderlijke intriges) zijn van alledag en kunnen moeiteloos naar het hier en nu worden verplaatst. In plaats van geweren en granaten heeft Martin zich kunnen uitleven in steekpartijen. werpsterren en chemische ontploffingen. Storend is de inconsistente wijze waarop hij zijn decors of achtergronden invult. Ogenschijnlijk willekeurig laat hij deze weg of wazig bestaan. De indruk 'niet af', blijft hierdoor bestaan. Als Dragan echter in staat blijkt de verhaallijn van voldoende wendingen te voorzien, kan deze reeks uitgroeien tot een stayer in de stripwereld.