Hiroshima, Japan, april 1945. De Japanse familie Nakaoka is niet erg geliefd in de buurt. Vader Nakaoka, traditioneel lakschilder van beroep, en keuterboer, is faliekant tegen de oorlog en maakt daar geen geheim van. Fanatiek patriottische en militaristische stadsgenoten behandelen hem en zijn gezinsleden als verraders. Intussen komt de oorlog steeds dichterbij. Amerika treft bovendien voorbereidingen om de oorlog in het voordeel van de geallieerden te be?indigen door een atoombom in te zetten. Zo begint de omvangrijke - ruim 2500 pagina's - autobiografische strip van de Japanse tekenaar Keiji Nakazawa waarin hij via zijn alter ego - de jeugdige hoofdpersoon Gen (Barrevoets) - de desastreuze gevolgen van de bom op Hiroshima in beeld brengt. Nakazawa zelf overleefde op zesjarige leeftijd samen met zijn zwangere moeder het armageddon dat uiteindelijk 140.000 Japanners het leven kostte. Zijn vader, jongste broer en zusje kwamen om toen de bom op 6 augustus 1945 's morgens vroeg op 600 meter boven de stad tot ontploffing werd gebracht. Zij verbrandden - gewond maar nog levend - ingeklemd in de puinhopen van hun huis. Na de oorlog begon Nakazawa met tekenen, geïnspireerd door de strip Nieuw schatteneiland (Shin Takarajima) van Osamu Tezuka. Uiteindelijk verwerkte hij zo'n dertig jaar later zijn oorlogservaringen in zijn chef d'oeuvre Gen Barrevoets in Hiroshima: een aangrijpend en indrukwekkend verhaal over de verschrikkelijke gevolgen van een radioactief superwapen. Tevens een aanklacht tegen de Japanse militairen die de oorlog waren begonnen, maar ook tegen de Amerikanen die er niet tegen opzagen zo'n onmenselijk wapen als de atoombom te gebruiken. Uitgeverij Xtra heeft onlangs de eerste twee delen - De bom en De levende doden - van dit schokkende verhaal in het Nederlands gepubliceerd met de platen herschikt volgens de Europees-Amerikaanse leesgewoonte van voor naar achter. We volgen Gen en zijn hoogzwangere moeder tijdens hun wanhopige overlevingstocht tussen de stapels lijken in de chaotische radioactieve . het, waarin veel aanvankelijke overlevenden alsnog een afschuwelijk dood vinden door de straling die hun huid in lappen van hun lichaam doet smelten. 'Fraai' tekenwerk bevat Gen Barrevoets niet. Het kost de lezer die niet al te bekend is met de Japanse mangastrip bovendien enige tijd om te wennen aan de uitvergrote emoties, de stilistische eigenaardigheden en het idioom dat nogal verschilt van het 'westerse' stripverhaal. Het nawoord van Art Spiegelman (Maus) in het eerste deel geeft daarbij een leidraad. Deze aanvankelijke drempels vallen gaandeweg het verhaal weg, en wat overblijft is een - helaas realistisch - historisch horrorverhaal, waarbij sommige beelden voor altijd op het netvlies worden gebrand. Dat is de grote verdienste van Nakazawa, die met Gen Barrevoets in Hirosjima een huiveringwekkend verhaal over de onmenselijkheid van een atoomoorlog heeft geschapen dat dezelfde onuitwisbare indruk maakt als het eerder genoemde Maus of de oorlogsreportages van Joe Sacco uit Gorazde en Palestina.