Na vier jaar presenteert Chris Ware weer een nieuwe aflevering van zijn The Acme Novelty Library. In nummer 16 staat de jeugd van Rusty Brown medio jaren zeventig centraal. Die kennen we uit eerdere Acme-afleveringen als het prototype comicverzamelaar (net als zijn vriend Chalky White). Rusty blijkt als jongen al in een geheel eigen wereldje te leven. Hij is een sociale outcast en het typische slachtoffer voor pesterijen van andere (oudere) klasgenoten. Maar Ware zou Ware niet zijn als hij het bij deze verhaallijn had gehouden. Dit zestiende deel, ook wel als Rusty Brown aangeduid, is opnieuw een indrukwekkende tour de force, zowel qua verhaalopbouw als de grafische uitwerking. Er is bij voorbeeld een subverhaal over de moeizame jonge jaren van Chalky White en zijn zus. En 'sub' is ook letterlijk 'sub', want op de pagina's laat Ware onder het hoofdverhaal over Rusty Brown steeds een stripstrook over Chalky meelopen. Aan het eind van het boek lopen beide delen knap in elkaar over. Bovendien belicht Ware ook de bekommernissen van andere personages zoals de lastige scholier Jason Lint of de depressieve vader van Rusty, W.K. Brown, die leerkracht op de school van zijn zoon is. Als cameo voert Chris Ware zichzelf als een collega van deze Brown op. Op de website van uitgeverij Fantagraphics wordt dit zestiende deel omschreven als de eerste aflevering van een strip-sitcom. Vrolijk word je er echter niet van. Het ongemakkelijke, omineuze gevoel zoals dat eerder opborrelde tijdens het lezen van het Jimmy Corrigan-epos - een eerder lang verhaal uit de Acme-bibliotheek - duikt nu weer op. Het menselijk onvermogen druipt van de pagina's af. Ware trakteert de lezer aan het eind van het boek nog op een toetje door een korte, grafisch weer ingenieus uitgewerkte raamvertelling (Building Stories) over de bewoners van een appartementenblok, en een in stripvorm gegoten bibliografische toelichting dat hij de productie van dit boek zelf heeft verzorgd. Groots en indrukwekkend.