Het zat al langer in het hoofd van Seth: het maken van een lange strip, in beeld gebracht via hoofdstukken van uiteenlopende lengte die niet in elkaar overlopen maar wel als totaal het hele verhaal overbrengen. Hij zag het collega's doen, zoals Chris Ware, Daniel Clowes en David Heatley, en geïnspireerd door het lezen van een studie over boekencollectioneurs - A Gentle Madness van Nicholas Basbanes - borrelde bij Seth het idee op zo'n verhaal over stripverzamelaars te maken. Al schetsend ontstond het figuurtje Wimbledon Green, een excentrieke, geobsedeerde comicverzamelaar. Hij balanceert in zijn verzamelwoede regelmatig op het randje van onethisch gedrag - het bij voorbeeld oude mensen afhandig maken van zeldzame strips - en weet daarmee menig op het vinkentouw zittende concurrent van zich af te houden (en tegen zich in het harnas te jagen). Hoogtepunt in het boek is het hoofdstuk waarin Wimbledon Green liefdevol praat over zijn verzameling Fine and Dandy-comics: een serie van de (fictieve) tekenaar Lester Moore over een landlopersduo. Seth verbeeldt een paar avonturen van het tweetal en laat Wimbledon vertellen waarom die comicdeeltjes zo bijzonder zijn. Seth noemt in de inleiding zijn tekenwerk van 'schetsboek-kwaliteit', omdat hij de strip, die eigenlijk niet gepland was, in een half jaar tussen alle bedrijven door afrondde. Een beetje valse bescheidenheid is het wel, want Wimbledon Green is een lust voor het oog én om te lezen. Seth verzorgde zelf de vormgeving. (Hij is ook betrokken bij het ontwerp van de Peanuts-heruitgaven bij uitgeverij Fantagraphics. Seth is een groot bewonderaar van deze serie van Charles M. Schulz.) Het verhaal is humoristisch, bij vlagen spannend en zeer herkenbaar. Wimbledon Green is zowel een ode aan de strip (en een nostalgische herinnering aan het ongedwongen plezier van het lezen van strips in Seths jeugd) als een trefzekere satire op het autistische gedrag van menig (volwassen] stripfanaat. Een tikkeltje merkwaardig is dat Seth nergens in zijn boek verwijst naar Hicksville van de Nieuw-Zeelandse auteur Dylan Horrocks uit 1998, waarvoor hij nota bene een voorwoord schreef. Ook deze grafische roman vertelt via korte strips een verhaal over de stripwereld, zijn tekenaars en zijn liefhebbers dan wel fanaten.