De arm van de tekenaar is niet alleen het titel- en openingsverhaal van dit album. Het is ook meteen het beste verhaal (van de vijf) dat is opgenomen. De Deense stripmaker Ole Comoll Christensen, die in het kader van Stripdagen Haarlem een tentoonstelling aan zijn werk gewijd zag, tekent in een heldere en karikaturale stijl een verhaal over een striptekenaar. Deze tekenaar, Jan Wurlich, gaat gebukt onder de deadlines van zijn productie en kampt bovenal met RSI-verschijnselen. Als deze fysieke aandoening, na een bezoekje van zijn uitgever die niets van uitstel wil weten, uitmondt in het compleet eraf vallen van zijn arm en die arm na de teraardebestelling in de hel belandt, ziet de tekenaar uiteindelijk maar één mogelijkheid en dat is zijn arm achterna gaan. Christensen weet, mede door de zwart/witte uitvoering, een setting te creëren waarin het absurdistische scenario prettig blijft om te volgen. De onverwachte wending aan het einde van het verhaal doet naar meer smaken. Jammer genoeg weet hij pas in de laatste twee verhalen weer met een sterke clou te komen. In algemene zin laten zijn verhalen zich lekker weglezen. Een goede zet, deze Deense kennismaking in de Nederlandse taal.