Recensies

Rare jongens, die Fransen! Een album uit de komische reeks Titeuf heeft het in Frankrijk tot best verkopend stripboek gebracht. Het boek kent een oplage van maar liefst 1.400.000 exemplaren en er is volop merchandising. Het blijkt maar weer eens dat humor bij de landsgrenzen kan ophouden. Alhoewel Titeuf geregeld een glimlach zal oproepen en in een melige bui verkerend zelfs enig gegrinnik teweeg kan brengen, zal het vermoedelijk in Nederland deze prestatie nooit halen. Philippe Chappuis, Zwitser en 35 jaar oud, is de auteur van deze ook in Duitsland razendpopulaire stripcreatie. Reeds in 1998 zijn er in Nederland twee albums vertaald; deze in het weekblad Sjosji voorgepubliceerde verhalen hebben echter nooit hoge ogen gegooid binnen stripminnend Holland. Pas nu in Frankrijk een hype is ontstaan, probeert uitgeverij Glénat het hier opnieuw met een vertaling van deze pré-puberende schooljongen. Zep, pseudoniem van Chappuis en afgeleid van zijn favoriete popgroep Led Zeppelin, heeft eerder in Nederland twee albums in de collectie Vrolijke vlucht gepubliceerd. Titeuf zelf is een opgroeiende jongen van plm. 10 jaar die met de nodige inventiviteit de dagelijkse beslommeringen bekijkt en benadert. Net als andere jongens van zijn leeftijd handelt het hierbij voornamelijk om (de angst voor) meisjes, computergames, pretparken, stoer doen en ouders of leraren pesten. Titeuf wordt in simpele lijnen opgetekend waarbij een achtergrond niet ter zake doende is. Wellicht is dat ook de kracht van de reeks: een onbevangen open stijl gemixt met prikkelende humor over alledaagse jongensproblemen. Vanaf januari volgend jaar gaat de Kro de tekenfilmversie in Nederland op de buis vertonen. Het blijft echter gissen waarom bij de Fransen Titeuf zoveel beter aanslaat dan bij voorbeeld Cédric, Dokus de leerling, Bart Simpson of zelfs Calvin & Hobbes.