Recensies

Waarschijnlijk waren er voor Casterman commerciële motieven om iets nieuws van Fran?ois Schuiten en Benoit Peeters uit te brengen. Immers, Schuiten won dit jaar de grote prijs van Angoulême. Blijkbaar moest het boek zo snel mogelijk daarna in de winkel liggen om nog mee te kunnen profiteren van de publiciteit. Een andere verklaring kan ik niet geven voor het feit dat er op dit moment geen eerste deel van een serie, maar een half boek voor me ligt. Een boeiende helft, dat wel. De onzichtbare grens speelt zich midden in de woestijn af, op het Centrum voor Cartografie. Roland de Cremer, een jonge cartograaf is er een nieuwe medewerker. Het koepelvormige gebouw blijkt al spoedig een wereld op zich te zijn met eigenaardige gebruiken en bewoners, die zich bij voorkeur ontspannen in 'de club' waar kan worden genoten van drank en vrouwen. Er zitten mooie vondsten in dit verhaal zoals de rail waaraan wordt geluchtfietst, de enorme maquette van het continent en het centrum zelf. Er worden in dit eerste deel ver schillende intriges opgebouwd, maar we zullen nog even moeten wachten waar het naar toe gaat. Het is een mooi boek en ik hoop dat de uitgever ons niet al te lang laat wachten op de rest van het verhaal.