Recensies

Paul Gillon, striptekenaar, verhalenverteller, 76 jaar jong en reeds meer dan 60 jaar in het vak, slaagt er nog steeds in de stripwereld te verrijken. Zijn laatste album is een psychologische thriller, waarin de geestelijke en lichamelijke teloorgang van een jonge vrouw wordt verbeeld. Valerie is nauwelijks 19 jaar oud als zij op haar trouwdag haar verse echtgenoot als gevolg van een bizar auto-ongeluk verliest. Toch al niet zo stabiel in het leven staand is dit voor haar het sein om, daar waar zij verschijnt, als een ongeleid projectiel haar frustraties te botvieren. Op haar vlucht voor de werkelijkheid laat zij een spoor van vernieling, moord en verderf achter. Haar nieuwbakken zwager tracht het mysterieuze in deze vrouw te doorgronden. Zij laat hem echter niet toe tot haar emoties en wijst hem radicaal af. Geïntrigeerd door haar onaangepaste gedrag volgt hij haar spoor door diverse continenten. De afloop kan niet anders dan tragisch zijn. De destructieve krachten die zij door haar afwijkende gedrag heeft losgemaakt bij zowel mannen als vrouwen keren zich nu tegen haar. Uit het dossier dat als toetje bij dit album is gevoegd, blijkt dat Gillon bij voorkeur vrouwen in de hoofdrol plaatst van zijn verhalen. Hij kwam daartoe omdat tot in de vijftiger jaren van de vorige eeuw de rol van vrouwen in met name stripverhalen slechts aanvullend was. Een mooie inhoudsloze huls. Aan de hand van tien portretten van markante vrouwen uit zijn oeuvre blikt hij terug op zijn stripkunst. Wie kent ze niet, die bekoorlijke gevaarlijke dames uit onder meer Schipbreuk in de tijd en De genadelozen. In Jeanne d'Arc ziet hij behalve de heilige een jonge vrouw van vlees en bloed met diepe gevoelens voor Gilles de Rais. Gillon werkt in een realistische stijl waarin afwisselend ruimte wordt geschapen voor sfeerscènes met veel dialogen en actiescènes, waarin met een pennenstreek de fraaiste decors ontstaan. De filmische wijze waarop hij zijn camera opstelt, toont de ware meester. Alles klopt aan dit werkstuk.