Recensies

We schrijven Japan, de 12e eeuw. Twee gezusters, de knappe Orin en de lelijke jaloerse Akane, zijn beiden verliefd op dezelfde man. Akane verminkt haar zuster Orin door haar zuur in het gezicht te gooien. Maanden later maakt Orin gebroken een einde aan haar leven door zich te verdrinken in het Amada-meer. Als hun beider geliefde hoort van de verdrinking steekt hij zich de ogen uit en verbindt zich voor eeuwig met Orin door zich eveneens over te geven aan het donkere water van het meer. Het verhaal krijgt twee eeuwen later een herstart als een klein meisje met verminkt gezicht, verborgen achter een masker, wordt geplaagd door buurtkinderen. Het blijkt de gereïncarneerde Orin te zijn die zich opnieuw met een tragische lotsbestemming ziet geconfronteerd. Tekenaar en scenarist Etienne Jung, die al eerder scoorde met twee delen van Het meisje en de wind in de Collectie Buitengewesten, is goed op dreef in deze fantasystrip. Tegen de achtergrond van het middeleeuwse Japan weet hij door middel van sober kleurgebruik de juiste snaar te raken. De pagina's lijken geregeld in blauwgroen of geelbruin gedoopt, kleuren die ieder bij een eigen verhaallijn horen. De lezer raakt hierdoor niet snel de draad kwijt. Het verhaal eindigt met een ouderwetse cliffhanger waardoor je genoodzaakt bent om in spanning het volgende deel af te wachten. Ben je echter gepakt door de tekenstijl is het zonder meer de moeite waard om ook eens ander werk van deze tekenaar in te zien. Op de een of andere manier heeft Jung overigens iets met vrouwen en maskers; ook in de van zijn hand afkomstige reeks Yasuda is al sprake van een vrouw zonder gezicht. Jung en mysterieuze vrouwen, het blijkt een goede combinatie.