Pénélope Bagieu is een Franse tekenares en stripauteur, geboren in 1982. Dit is relevant, want je kunt daardoor zeggen dat ze als kind van de grote emancipatiegolven de strijd van de voorvrouwen voornamelijk als een geschiedverhaal kent. Niet dat anno 2018 er nog weinig emancipatie van vrouwen nodig is, integendeel. Een strip als Wereldwijven (dit is deel 1, deel 2 verschijnt in januari 2019) is hard nodig opdat we niet denken dat gelijke rechten van mannen en vrouwen (en transgenders niet te vergeten!) er zomaar altijd al waren of al zijn. Kortom, we zijn er nog lang niet. Toch gaat Wereldwijven niet per se over een bewuste vrouwenemancipatiestrijd. Bagieu portretteert onafhankelijke vrouwen met lef die in hun eigen tijd keuzes maakten tegen de gangbare normen en regels in. Ze vertelt met grappige tekeningen en tekst hun verhalen op zodanige wijze dat je niet wilt stoppen met lezen en kijken. Of deze biografieën nu voor 100 procent op feiten zijn gebaseerd doet er dan niet meer toe, de boel leest onderhoudend en niet belerend. De rode draad zit meer in de eigenzinnigheid, intelligentie en doortastendheid van deze vrouwen. Het verstrippen van deze levens is een prachtige manier om geschiedenissen te vertellen. Beeld zegt vaker meer dan alleen tekst en prikkelt je fantasie. Wereldwijven zou geen gek figuur slaan op scholen bij lessen geschiedenis, burgerschap of maatschappijleer. De vijftien vrouwen die in dit eerste deel langskomen zijn niet allemaal bekend of beroemd. Sterker nog: ik betwijfel of er iemand Nzinga, koningin van Ndongo en Matamba kent of überhaupt weet hoe deze gebieden tegenwoordig heten (spoiler alert: Angola). Misschien zegt de naam Joséphine Baker meer, maar het merendeel van de vrouwen in dit boek heeft de geschiedenisboeken niet gehaald. Alleen al dat feit - via strips vrouwen de geschiedenis inschrijven - is al een grote verdienste van Bagieu, naast dat Wereldwijven een waardevolle schets biedt van de oorspronkelijke gewoonheid van deze vrouwen, die misschien wel tegen wil en dank grenzen hebben weten te verzetten voor vrouwen die na hen kwamen. Voor wie het te lang vindt duren voordat het tweede deel van Wereldwijven verschijnt, kan ook op het blog lesculottees.blog.lemonde.fr kijken. Op dit blog van de Franse krant Le Monde publiceert Bagieu haar portretten.