De folk- en blues-scene in Greenwich Village bracht zangers voort als Bob Dylan en Tim Hardin. Maar helaas kennen weinigen de bijzondere stem van zangeres Karen Dalton. Daar is een reden voor. Jean Karen Cariker, beter (on)bekend als Karen Dalton, was op de juiste plaats en tijd in Greenwich Village, New York. In de kroegen speelden begin jaren 1960 tal van folk- en blueszangers, waarvan één er meer dan vijftig jaar later de Nobelprijs zou ontvangen. Bob Dylan trad enkele keren met haar op, en roemde haar stem: 'My favorite singer was Karen Dalton. Karen had a voice like Billie Holiday and played guitar like Jimmy Reed. I sang with her a couple of times.' Zelf zegt ze beïnvloed te zijn door Bessie Smith. Ondanks haar enorme talent kende Dalton nooit grote faam. Dat kwam omdat ze zich prettiger voelde wanneer ze in de kroeg speelde voor een kleine groep mensen. Alleen, of samen met echtgenoot Richard Tucker en Tim Hardin, die we kennen van 'If I were a carpenter'. Net zo min als van grote menigten, hield ze van commercie. Het zou dan ook tot in 1969 duren tot een platenmaatschappij haar zover kreeg een eerste plaat op te nemen. Twee jaar later maakte ze haar tweede en laatste plaat, beide gevuld met covers. 'Ik heb niet echt de behoefte om songs te schrijven, de teksten van anderen voldoen prima.' We lezen het in de grafische roman Karen Dalton van Cédric Rassat en Ana Rousse. Zij geven een mooie impressie van het leven van deze vrouw die haar eigen plan trekt. Altijd op zoek naar vrijheid, die ze onder meer via drugs of een leven op het platteland hoopt te vinden. Met of zonder opeenvolgende echtgenoten Eric Dalton en Richard Tucker, en haar twee kinderen. 'Weet je,' zo lezen we, 'toen ik naar Colorado vertrok wilde ik vrij zijn. Maar ik heb me vergist, je bent nooit vrij.' Dergelijke teksten van scenarist Rassat brengen de zwart/wit-tekeningen van Ana Rousse tot leven. Tien bewogen jaren heeft dit duo uitgelicht, bij wijze van ode aan 'de zangeres met de gesloten ogen'. Beginnend in de kroegen van Greenwich Village en eindigend met het openluchtfestival te Woodstock waar Tim Hardin wel, maar Karen Dalton uiteraard niet optrad.